توزیع یا تجمیع؟
✍️آورنده اند که حضرت موسی(ع) پس از نجات بنی اسرائیل از آنها خواست که در سرزمین مقدس داخل شوند؛
▪️آنان گفتند در آنجا قوم ظالمی هستند، تو و خدایت بروید با آنها بجنگید ما همین جا منتظر می مانیم!
?شاید برای مردمان قرن بیست و یکم عجیب و خنده دار به نظر برسد که قوم موسی از او می خواستند که با خدایش به جنگ ظالمین برود تا آنها از ثمره پیروزی شان استفاده کنند و به شهر داخل شوند.
?اما داستان امروز ما هم همین است:
?همیشه منتظریم تا یک نفر از بیرون بیاید و با ظالمین مبارزه کند و طبیعتاً آن یک نفر هم باید قدرت و ثروت فراوان در اختیار داشته باشد تا بتواند مدینه فاضله ای بسازد و تقدیممان کند!
?اما مشکل جهان امروز ما همین جاست!
?سالهاست حکومتها و دولتها به بهانه حفظ امنیت و رفع نیازهای مردم همه «قدرت و ثروت» را در اختیار گرفته اند ؛ اما در نهایت این مجموعه به طعمه لذیذی تبدیل شده که تنها گرگهای گرسنه را به دنبال خود جمع کرده است و عارفان و زاهدان خود ساخته از آن پرهیز کرده اند و برای چنین گرگهای گرسنه ای هم، وعظ و خطابه و منبر و کلاس اخلاق فایده نخواهد داشت!
?اینجاست که وقتی به روند حکومت امیرالمؤمنین(ع) رجوع می کنیم می بینیم که به محض پر شدن خزانه و بیت المال، به سرعت آن را میان مردم توزیع می کرد و در خزانه خالی شده نماز می گزارد تا شامه گرگان را تحریک نکند و طمع آنان را برنیانگیزد!
?و اگر این الگوی حکومت علوی در جامعه ما و جهان امروز جاری می شد دیگر شاهد فقر گسترده و اختلاسهای سرسام آور نبودیم!
⬅️آری! پیروزی بر ستمگران و ساختن مدینه فاضله تنها با همیاری و قدرت همه مردم و منابع در دسترس آنان امکان پذیر خواهد بود!
۱۴۰۱/۱/۲۶
#آنچه_من_فهمیدم
#مدیریت_ایرانی
@ensane_armani
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1401/01/26 ساعت 03:48:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |