
بازیِ خونین جنگ
✍️وقتی ماجرای حمله آمریکا به عراق را مرور می کنیم، برایمان خنده دار است که آمریکا بخواهد با حمله به عراق و کشتن مردم دموکراسی را برای آنها به ارمغان آورد.
📗اما یادمان رفته که فتوای شرعی بزرگان خودمان هم برای ادامه جنگ ایران و عراق پس از فتح خرمشهر هم چیزی شبیه همین بود.
📕رزمندگان ما بر اساس یک فتوای شرعی جنگیدند و کشته شدند تا جایی که دیگر رمقی برای ادامه نداشتند و ناچار به صلح شدند.
📘اما فتوادهندگان فراموش کرده بود که نگاهی به اخبار و سخنان بیگانگان در آن روزها بیندازند و ببینند که در کدام زمین مشغول مبارزه با هم کیشان خود هستند:
▪️پروفسور برنارد رایش در مقاله اسرائیل و جنگ ایران و عراق مینویسد: «بهره اصلیِ اسرائیل از جنگ ایران و عراق آن بود که این دو قدرت منطقهای که هر دو دشمن اسرائیل محسوب میشدند، علیه یکدیگر وارد جنگ شدند و فرصت استراحتی برای اسرائیل فراهم شد.»
▪️نماینده وقتِ قطر در سازمان ملل، دربارهی موضع آمریکا و شوروی در جنگ مینویسد: « این دو ابرقدرت، به رغم تاکیدهایی که بر خلاف آن داشتند، از تداوم جنگ و طولانی شدن آن، مادام که هیچیک از طرفین نتواند بر دیگری غلبه داشته باشد، احساس رضایت میکردند.»
▪️یکی از دیپلماتهای ایران در سازمان ملل می گوید:
«دیماه ۶۶ نماینده آلمان به من گفت که شما الان دست بالا را دارید، ولی امسال سال شکست شما در جنگ است. قبل از اینکه شکست بخورید قطعنامه را بپذیرید.»
▪️چندماه بعد سخن نماینده آلمان در سازمان ملل به واقعیت پیوست و در بهار ۶۷ ایران شکستهای پیدرپی و سختی را در جبهههای جنگ تجربه کرد.
▪️فاو، شلمچه، جزایر مجنون را که در عملیاتهای سخت و طولانیمدت در چند سال گرفته بود در عملیاتهای سریع دشمن در عرض چند ماه از دست داد و با سخت شدن و زجرآور شدن جنگ، قطعنامه۵۹۸ را پذیرفت.
🔴به راستی :
🔺سودهای سرشار بسیاری از کشورها و شرکتهای بینالمللیِ فروش سلاح و منافع بسیاری که در حاشیه جنگها وجود دارد، تا چه حد در ادامه جنگ تاثیر داشت؟
🔺مقامات ایرانی بهویژه مسئولان وزارت خارجه تا چه حد به انگیزه اصلی ابرقدرتها و کشورهایی که منافعشان در طولانی شدن جنگ بود پی بردند؟
🔴آیا ممکن است گاه بازی خورده باشیم و در زمین ابرقدرتها بازی کرده باشیم؟
(برگرفته از نکته های تاریخی جعفر شیرعلی نیا)
۱۴۰۴/۶/۳۰
@ensane_armani
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1404/06/30 ساعت 07:55:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |