دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟
یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:
قرآن که کتاب آسمانی ماست برنامه زندگانی ماست
وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.
اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.
اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)
پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟
یک ادعا:
دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!
پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.
اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!
برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان
اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .
اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.
تنهایی علی(ع)
دوشنبه 98/03/06
می گویند ما اهل کوفه نیستیم علی(ع) تنها بماند
مگر علی(ع) فقط در کوفه تنها بود؟
علی(ع) در مکه هم تنها بود
در آن مهمانی عشیره هیچ کس جز علی(ع) نبود که دعوت پیامبر را پاسخ گوید
علی(ع) در مدینه تنها بود وقتی در مقابل ناله های فاطمه(س) راهی جز سکوت نداشت
و تنهایی علی(ع) در کوفه آنجاست که در مقابل سلونی قبل ان تفقدونی اش پاسخی نیست
و امروز بازهم امام تنهاست وقتی قرنهاست در برابر حاکمیت مستکبران و زور مداران چاره ای جز صبر و انتظار ندارد
و برای این امام چه اهل کوفه باشی و چه کربلا و چه ایران و چه هرکجای عالم فرقی نمی کند
امام باز هم تنهاست
هدف یا وسیله
یکشنبه 98/02/01
✍وقتی برای طی یک مسیر طولانی و رسیدن به یک مقصد ، یک اتومبیل گرانقیمت تهیه می کنی تا تو را سریعتر و ایمن تر به هدفت برساند، قاعدتاً باید همه هدفت رسیدن به مقصد باشد نه حفظ و نگهداری وسیله، به هر قیمت❗️
?اما گاهی این حقیقت در طول تاریخ و در گذر زمان آنقدر رنگ می بازد که اصلاً یادت می رود این اتومبیل را برای چه خریده ای❗️
?و آنقدر درگیر رنگ و لعاب و صندلیها و کف پوشهای داخلش می شوی که اصلا یادت می رود باید سوارش شوی و حرکتش دهی❗️
?و این داستان دین و شریعت ماست❗️
?سالها بود که عرب جاهلی درگیر خرافات و آداب و رسومی بود که نمی گذاشت بیندیشد، آنقدر پرستش بتها و بردگی اربابان اسیرش کرده بود که نمی گذاشت خودش را بیابد جهان پیرامونش را بشناسد و آفریننده اش را پیدا کند❗️
?قرار بود بندگی خدای یگانه انسان را از همه غل و زنجیرها آزاد کند تا پر و بال اندیشه اش را بگشاید و جهان آفرینش را به تسخیر خود بکشد❗️
?قرار بود شریعت و عبودیت انسان را آزادتر، اندیشمندتر، عالم تر و تواناتر کند تا صفات الهی در او متجلی شود❗️
?اما …
با بهانه احکام الهی آزادی ها محدود می شود و با بهانه تعبد و تقدس اندیشه ها بسته می گردد❗️
⬅️و در پایان هم قرار است احکام الهی(!) پیاده شود و انسان به بهشت برسد‼️‼️
?غافل از اینکه قرار بود دین وسیله ای باشد برای رها کردن؛ دانا نمودن و توانا ساختن بشریت❗️
?به امید روزی که بشریت با شریعت حقیقی مهدوی به جایگاه حقیقی خود را خلافت الهی است باز یابد?
@ensane_armani
۹۷/۹/۴
کمربند ایمنی
یکشنبه 98/02/01
به پلیس راه که رسیدیم راننده گفت:
کمربندها را ببندید تا جریمه نشویم
و ما تازه فهمیدیم که چرا کمربندهایش نه قابل بسته شدن درست بود و نه توان حفظ جان مسافران را داشت
چون تنها قادر بود مانع جریمه شدن راننده شود
و این داستان احکام و قوانین ماست:
بزرگان ما تصور می کردند که با الزام و اجبار می توانند مردم را تربیت و هدایت کنند و با دستور و ابلاغ و بخشنامه جامعه را به سعادت برسانند
و برای همین تصور می کنند که در جامعه آرمانی مهدوی قرار است امام با اقتدار و قدرت همه را وادار به اجرای قوانین کند
اما :
وقتی ماهیت قانون فهمیده و باور نشود، هزاران راه
برای دور زدن آن ساخته می شود
پس برای حاکمیت انسان کامل لازم است تا مردم آرمانها و باورهایش را بفهمند و عالمانه و عاشقانه انتخاب کنند
میلادش مبارک
کدام انتظار؟
یکشنبه 97/08/27
✍️قرنهاست برای ولادتش جشن می گیریم و سالها برای آغاز ولایتش❗️
و قرنهاست برای آمدنش انتظار می کشیم❗️
اما نمی دانیم برای چه آمده بود و برای چه رفت و برای چه قرار است دوباره بیاید!
فقط سخنرانها گفتند، شعرا سرودند، مداحها خواندند و ماهم تکرار کردیم که :
«خداکند که بیایی!»
می گوییم منتظریم، چون گفته اند انتظار افضل اعمال است و ما هم مثل دیگران تصمیم گرفتیم منتظر باشیم تا ثواب ببریم!
?اما چگونه⁉️
?تنها راه حلمان خواندن دعای عهد و فرج هر روزه است و دعای ندبه هفتگی و سفری به جمکران و در کنارش هم کمی اشک و آه و گریه و ناله ❗️
و بعد هم می رویم به دنبال زندگی روزمره مان❗️
?اما اگر باور کنیم که «او برای اثبات انسان می آید»، آن وقت است برای منتظر بودن نه به دنبال ذکر می گردیم و نه عبادت خاص❗️
?برای منتظِر بودن، کافی است که باورها، اندیشه ها، احساسات، عواطف، دریافتها و تحلیل هایمان به منتظَر شبیه باشد.
?و تازه می فهمیم که اعمال ما چقدر با حقیقت انتظار فاصله دارد❗️
?گاهی یادمان می رود که امام با عدالت می آید و منتظر، کسی است که، نسبتش با عدالت قریب باشد، چه شیعه اثنی اشعری باشد، چه خورشید پرست و ماه پرست❗️
?و آنها که با نسبتشان با عدالت غریب است و با عدالت غریبه اند هرگز نمی توانند منتظر باشند❗️
فرقی نمی کند که به چه مکتبی، مرامی، مذهبی و دینی متصف باشند❗️
۹۷/۸/۲۶
خواستن توانستن است
یکشنبه 97/08/27
✍️سالهاست که می گویند سیاست حقه بازی است و حکومت داران ناگزیر از حیله و نیرنگ اند❗️
?چه رسد به اینکه کسی را بالاجبار و با تهدید وارد حکومت کنند و بر خلاف میل باطنی اش ولیعهد شود❗️
?آن وقت است که وسوسه های مأمور و معذور بیش از هرچیز دیگری می تواند به کارش بیاید و او را به تأیید آنچه که حاکمان و دولتمردان انجام می دهند، وادار کند❗️
اما تجربه امام رضا (ع) نشان داد که می شود با زور وارد حکومت شد؛ اما در مقام ولیعهدی چنان مبارزه کرد که حاکم نتواند حضور ولیعهد منصوب خودش را تحمل کند و ناچار به حذف او شود‼️
⬅️خواستن توانستن است و هیچ مصلحتی قادر نخواهد بود راه سازش با ظلم را برای طالبان حق و عدالت باز بگذارد▪️
۹۷/۸/۱۷
