✍️چندی پیش در یکی از مجتمع های رفاهی بین شهری به تابلویی برخوردم که در آن نوشته بود:
📢«ازت ممنونم که با حفظ حجاب به ماندگاری ما کمک می کنی»

🔷شاید در ظاهر ادبیات مدرن و خلاقانه ای برای امر به معروف به نظر برسد اما می توان اینگونه نتیجه گرفت که:

🔷ماندگاری این مجتمع رفاهی منوط به به حفظ حجاب مشتریان است؛ یعنی اگر مشتریان حجاب را در «این مجتمع» رعایت نکنند، صاحبان و کارمندان مجتمع از شغلشان باز خواهند ماند! (گنه کرد در بلخ آهنگری …..)

🔷پس صاحبان و کارمندان مجتمع ناچارند برای بقای شغلشان مراقب حجاب مشتریان باشند (البته فقط در چارچوب این مکان)

🔷البته وقتی نگاهی به حجاب مشتریان و پرسنل مجتمع می کنی متوجه می شوی که همین هم کلیشه ای است؛

🔷 مجتمع ترجیح می دهد مشتریانش را راضی نگه دارد تا بازرسی که شاید (آن هم بنا به ضرورت شغلی) به آنجا سری بزند و گزارشی بنویسد که آن هم با یک پذیرایی جانانه قابل معامله است!!!

🔷اما حالا فرض کنیم این قانون با قوت اجرا شود و موفق شود آن پارچه کذایی را بر روی سر خانمها در محدوده این ساختمان نگه دارد، چه نتیجه ای حاصل خواهد شد؟

💠شهید مطهری چند مورد را به عنوان فلسفه حجاب در کتابش ذکر کرده بود:
🔺آرامش روانی
🔺استحکام پیوند خانوادگی
🔺استواری اجتماع
🔺ارزش و احترام زن

👈حال باید پرسید با نگاه داشتن اجباری روسری بر روی سر، کدامیک از اهداف فوق حاصل خواهد شد؟

◾️فراموش نکنیم که حدود ۸۰ سال پیش هم در چنین روزهایی قرار بود حجاب زنان این سرزمین با زور سرنیزه و قانون برداشته شود، اما نتوانست در عملکرد آنان که باورش کرده بودند خدشه ای وارد کند.
👈و امروز هم چنین است.

🔴همه نتایج و اثراتی که قرار است بر این عمل ارزشمند واقع شود، در نتیجه باور و انتخاب آن است نه قانون و دستور .

🔴و طبیعی است که عده ای بر این عقیده باشند که همان انگیزه ای که براساس آن حکومت رضاخانی کشف حجاب را اجباری کرد، امروز هم حاکمان را به اجبار به نگهداری آن وادار کند!

۱۴۰۲/۱۰/۱۸

@ensane_armani