آرمان ما

وقتی دوستی به ما زنگ می زند یا مقابل در خانه مان ظاهر می شود، نمی توانیم به او توجه نکنیم یا گاهی نمی توانیم به نیازش پاسخ ندهیم، چون میدانیم مسلما ناراحت می شود اما:      

در شبکه های مجازی وقتی پیامی برایمان می رسد و می بینیم، و یا درخواستی مطرح می شود که نمی خواهیم اجابت کنیم، دهها دلیل موجه(!) می توانیم بسازیم:

گوشیم خاموش بود

اینترنت قطع بود      

پیامت رو ندیدم

دیر دیدم و . . .          

حتی گاهی برای اینکه حوصله پاسخ دهی نداریم اینترنت را عمدا قطع می کنیم تا متوجه آنلاین بودن ما نشود!

یا پیام را باز نمی کنیم تا نفهمد که پیامش را خوانده ایم و . . .

آن موقع است که می توانیم خود را بسنجیم که چقدر برای نیازهای مردم ارزش قائليم و چقدر برای برآورده شدن نیازهایشان حقیقتا تلاش می کنیم؛

و می فهمیم چه مقدار از آنها که رو در رو پاسخشان را داده ایم، خالصانه بوده و چقدر ناخالصانه!

@ensane_armani

زبان موجود عجیبی است، آن قدر عجیب که گاهی  می تواند دنیایی را نجات بدهد و گاه می تواند جهانی را به آتش بکشد.

گاهی با یک کلمه دلی را شاد می کند و گاه می شکند.

و در بسیاری از اوقات فقط می چرخد برای اینکه خودی نشان بدهد و عرض اندامی بکند!

خاصیت زبان این است که اغلب فراموش می کند چه گفته و به چه کسی گفته و چه مدت است که دارد می چرخد و سخن می گوید اما در شبکه های مجازی همه چیز ثبت می شود:

 کافی است در یک چت دو طرفه نگاهی به سابقه حرفهایت بیندازی و زمانش را محاسبه کنی و ببینی که چند ساعت است داری حرف می زنی و چه حرفهایی را ثبت می کنی!  

می فهمی کدام حرفت مفید بوده و کدام مضر و کدام بی فایده؛

 می فهمی اکثر موضوعاتت چیست و می فهمی فکر و خیالت در کدام وادی دور می زند و می توانی افسوس بخوری که ای کاش از این فرصتها و بیانها استفاده بهتری می کردی؛

 و اینجاست که می توانی بفهمی که سالهاست از زبانت چگونه استفاده می کنی و چه حرفهایی می زنی و می توانی از این تکه گوشت کوچک چه بهره های مفید تری ببری!

@ensane_armani

شبکه های مجازی تمرینی است برای جنگ با وابستگیها!

وقتی عادت کرده ای که هر روز صبحت را با خواندن پیامهای موبایلت شروع کنی،

وقتی همه ارتباطت با اطرافیان با این شبکه هاست،

وقتی استراحت و تفریح و خوشگذرانی ات موبایل است،

آن وقت شرایطی را تصور کن که:

شبکه اینترنت قطع می شود شارژ موبایلت تمام می شود و شارژر نداری یا به برق دسترسی نداری موبایل را در خانه جاگذاشته ای  و . . .

وقتی وابستگی شدید باشد، کنار آمدن با این شرایط به نوعی مدیریت بحران نیاز دارد!

آن موقع است که می فهمی چقدر به این موجود چند سانتیمتری وابسته ای و می فهمی که فراق این موجود کوچک گاهی می تواند اعصاب و روح و روان تو را به هم بریزد،

اینجاست که باید بتوانی بر خودت مسلط شوی و بدانی که قرار بوده او در خدمت تو باشد نه اینکه تو در خدمت او باشی!

@ensane_armani

فضای مجازی تمرینی است برای تمرین ایثار و از خود گذشتگی!

آن لحظه ای که یک فیلم جذاب برایت رسیده و دلت برای دیدنش پر می کشد اما مادربزرگ پیرت می خواهد برایت درد دل کند!

اینجاست که عقل و وجدانت حکم می کند که گوشی را کنار بگذاری و حتی صدایش را ببندی و همه فکر و حواس و قلبت را به پیرزنی بسپاری که می خواهد داستان دوران جوانی اش را برایت تعریف کند و تو مشتاقانه گوش کنی!  

آن لحظه ای که خسته از سر کار به خانه می رسی و کلی پیام ناخوانده داری اما همسرت به توجه و محبت تو نیاز دارد و باید در کنارش بنشینی!  

آن لحظه ای که کلی کار عقب مانده داری اما یک دوست مجازی نیاز دارد تا با تو درد دل کند و می دانی که با نوشتن چند کلمه آرامش بخش بر روی صفحه گوشی می توانی آرامَش کنی، اینجاست که وجدانت آرام نمی گیرد که او رها کنی به کارهای خودت برسی!   

اینجاست که گاه بر سر دوراهی می مانی!

لذت یا وظیفه؟

خودم یا دیگران؟

کارهای عقب مانده شخصی یا رسیدگی به همنوع؟   

آن لحظه ای که بحث در یک فضای مجازی تو را به چالش می کشد و تو می توانی با هجوم به طرف مقابل نظرت را اثبات کنی، اما وجدانت اجازه نمی دهد دل انسانی را بشکنی!  

و بی خیال بحث می شوی!

@ensane_armani

شبکه مجازی فضایی است برای تمرین اراده و غلبه عقل و وجدان بر هوس!

آن لحظه ای که یک خبر داغ سیاسی رسیده و دارد فکرت را می خورد اما ارباب رجوع منتظر مهر و امضای نامه اش است!

آن لحظه ای که دوستان قدیمی ات باهم چت می کنند و خاطرات دوران مدرسه را مرور می کنند اما فکر و حواس تو باید در آشپزخانه باشد تا غذای ظهر همسر و فرزندت را فراهم کنی.

آن لحظه ای که بحث سیاسی در یک گروه داغ شده و تو کلی حرف برای گفتن داری اما باید برای امتحان فردا آماده شوی!

اینجاست که شبکه مجازی تمرینی می شود برای ترک لذت زود گذر در مقابل مصلحت آینده اینجاست که می توانی یاد بگیری که هرچه دلت خواست، هرچه هوس کردی، و هرچه برایت لذت داشت انجام شدنی نیست

فضای مجازی ماکتی است از دنیای حقیقی که گاهی فاصله بین عمل و نتیجه را کوتاه می کند!

همان که در دنیای حقیقی به دلیل طولانی بودنش درک نمی شود!

در فضای مجازی گاهی شرکت در بحث امشب امتحان فردا را خراب می کند و تو نتیجه اش را می بینی!

اما گاهی لذت گفتگو و ارتباط در دنیای حقیقی می تواند زندگی ده سال آینده تو را ویران کند چیزی که الان قادر به دیدن آن نیستی!

و شاید اگر شبکه مجازی نبود امکان چنین تمرینی برای اراده هم وجود نداشت!

 @ensane_armani