دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟

یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:

قرآن که کتاب آسمانی ماست                        برنامه زندگانی ماست

وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.

اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.

اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)

پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟

یک ادعا:

دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!

پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.

اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!

برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، ‌چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان

اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .

اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.

توشه های راه

توشه های راه

هرکس خوشبختی را طوری تعریف می کند

هرکس انسانی را مطابق سلیقه خود می ستاید و

هرکس در راهی و مسیری به سوی کمال در حرکت است

اما انسان کامل بیان می کند که هرکدام یک ویژگی جدانشدنی دارد:

علم برای سعادت

مهربانی برای ستایش

و صبر برای کمال

مراقب باشیم در مسیر حرکت چیزی جانگذاریم!

خودخواهی آرمانی

خودخواهی آرمانی

بزرگی می گفت خودخواهی یک گرایش فطری است

اما این خودخواهی وقتی زیان آفرین می شود که محدوده «خود» فقط خودت باشی و بس!

اما انسانهای بزرگ دایره «خود» را آنقدر گسترش می دهند تا همه بشریت را در برابر بگیرد

و آن موقع است که خودخواهی، خود دوستی و همه چیز را برای «خود» خواستن جهادی بزرگ و عظیم است.

ازدواج اولین مرحله ای است که انسان می تواند دایره «خود»اش را بزرگ کند و به دیگری آنقدر عشق بورزد که از خودش عزیزتر باشد.

و انگار پیوند علی(ع) و فاطمه(ع) پیوند دو «خود» جهانی بود که می تواند همه پهنه جغرافیا و همه طول تاریخ بشریت را در بربگیرد.

سالروز پیوندشان مبارک

@ensane_armani

 

جبهه انسان

جبهه انسان

امام می آید تا انسان را اثبات کند، با اثبات انسان خدا اثبات می شود،

این جبهه کدامین انسان را به حضور در خود فرا می خواند؟ کدام نژاد و رنگ را ؟ از کدام جغرافیا، از کدام تاریخ؟ این تفکر همه را دعوت می کند، فراخوانش عمومی و فراگیر هست و هیچ ممنوعیتی و هیچ محدودیتی وجود ندارد

 اینجا جبهه انسان هست و انسان قرار هست که اثبات بشود، پس هر کس که انسان است در این جبهه هست،

@ensane_armani

اطلاعات بادآورده

اطلاعات بادآورده

?باد که می وزد همه کاغذها را پخش می کند برایش فرقی نمی کند روزنامه باطله باشد یا برگه امتحان?

?اما برای دانش آموز سر جلسه امتحان تفاوت از زمین تا آسمان است?

?بعضی ها مثل بادند?

?هرچه به دستشان می رسد منتشر می کنند چه سخن باطل باشد و چه سخن قابل سنجش و امتحان❗️

⬅️و اینجاست که گوشیها و شبکه های مجازی ما پر از اطلاعات «بادآورده» می شود?

?گاه توسط همین بادها حق و باطل مخلوط می شود و چنان گرد و غباری به راه می افتد که حتی معلم هم نمی تواند سؤالات طرح شده خودش را از میان کاغذهای باطله پیدا کند?

?همه عمروعاص های طول تاریخ چشم امیدشان به جاهلانی است که مغزی کوچک و حنجره ای پر قدرت دارند?

?تا قرآن کاغذی را به جای قرآن ناطق جابزنند?

و اگر :
♦️« افراد جاهل ساکت باشند مردم دچار اختلاف نمی شوند»♦️
▪️امام جواد علیه اسلام

۹۶/۵/۳۰

@ensane_armani

عبادت خدا

عبادت خدا

شما تا امام را نبینید نمی توانید به خدا برسید، او می آید که انسان را اثبات کند، انسان را که اثبات کرد، خدا اثبات می شود،

خدایی که هرگز در تاریخ دیده، فهمیده و دریافت نشده، عبادت نشده است.



 
مداحی های محرم