در دنیای حقیقی وقتی با انسانهای مختلف مواجه می شویم در بسیاری موارد صورت ظاهری و نوع پوشش و حرکات ظاهری جلو چشم ما قرار می گیرد و نا خودآگاه در مورد باطن افراد هم قضاوت می کنیم و نهایتا نوعی حب یا بغض در دل ما شکل می گیرد، که گاه با آنچه بعدا از اخلاق و اندیشه های آنها در می یابیم متفاوت است.

اما خاصیت شبکه های مجازی این است که جز یک نام بعضا مستعار و یک تصویر بعضا خالی، چیز دیگری به چشم ما نمی آید و تنها کلماتی که بر روی صفحات این  شبکه ها نقش می بندد، می تواند بیانگر شخصیت افراد باشد.

یکی از این موارد روحیه انتقاد پذیری است.

در شبکه های مجازی هم انتقاد پذیری افراد متفاوت است:

• برخی درمورد کوچکترین انتقادی که در مورد پستهایشان می شود، عکس العمل نشان می دهند.
• برخی در مقابل کوچکترین لایک تشکر می کنند.
• برخی با کوچترین انتقاد انگار از کوره در می روند.
• و برخی تنها در مقابل سوال یا رفع شبهه پاسخ می دهند و . . .

اینجاست که نه تنها می توانیم ظرفیت افراد را بشناسیم بلکه یاد می گیریم که مطابق ظرفیت افراد با آنها برخورد کنیم.

در دنیای حقیقی هم همین است.

ظرفیت و عکس العمل افراد متفاوت است و در اختیار ما هم نیست.

پس بهترین راه تعامل با مردم این است که به جای تحقیر و اعتراض در مورد کم ظرفیتی ها سعی کنیم با هرکس به میزان ظرفیتش رفتارکنیم.

هرچند در مورد خودمان باید همه تلاشمان را در جهت وسعت بخشیدن به ظرفیت و روحیه انتقاد پذیری به کار گیریم.

@ensane_armani