مسأله حجاب، هدف یا وسیله؟!
✍️سالها پیش روز ۱۷دی را روز کشف حجاب و آزادی زنان نامیدند و روزی بود که زنان نه مختار به انتخاب حجاب، بلکه مجبور به ترک و منع آن شدند!
?و نمی دانم لغت نامه های آن روز چگونه می توانست این دو مفهوم متضاد را در خود بگنجاند که زور و اجبار و تیر و سر نیزه موجب آزادی و رهایی باشد!
?سالها گذشت و ملت ایران با حجاب و بی حجاب در کنار هم زندگی می کردند و اتحاد آنها چنان بود که توانست انقلابی عظیم را به پیروزی برساند، با ظلم و استبداد مبارزه کند تا بتواند آزادی و استقلال حقیقی را به دست آورد.
?هرچند در نتیجه آن انقلاب، حجاب از حالت انتخاب شد و به یک قانون عمومی تبدیل شد، اما مثل هر قانون و حکم شرعی دیگری، آنان که قانون را پذیرفته بودند و به آن باور داشتند انجامش دادند و آنان که باورش نکرده بودند گاه تسلیم می شدند و گاه تخطی می کردند.
?اما سالها بعد این قانون، که به عنوان جزئی از دین و آیین و فرهنگ ما به حساب می آمد، در جای کل دین و قانون و فرهنگ قرار گرفت و انجام و ترک آن به معنای ترک کل دین و قانون شد.
?در احکام شرع مقدم بر اخلاق و اصول و فروع دین در نظر گرفته شد و متدینین ما فراموش کردند که کل بعثت پیامبر برای مکارم اخلاق بود و انقلابیون ما از یاد بردند که آزادی و استقلال یکی از شعارهای اصلی انقلاب اسلامی ما بود!
?و این در حالی بود که اختلاسگران و غارت گران بیت المال همچنان آزادانه به فعالیت خود ادامه می دادند و خون شهدا و سیل و زلزله و قطحی تنها به بدحجابی بانوان حساس بود!
?و اینجا بود که به قول حافظ «بستن در میخانه منجر به گشودن خانه تزویر و ریا شد» و بداخلاقان قدرت طلب آموختند که چگونه می توانند با این حربه خود را زاهد و با تقوا معرفی کنند!
?دیوارها و رسانه های ما پر شد از دعوت به حجاب و سخت گرفتن بر بد حجابان و بی حجابان.
? و در نهایت این دستور شیرین که در اصل برای حفظ ارزش و احترام زنان وضع شده بود در عمل مورد نفرت کسانی قرار گرفت که آن را نفهمیده و باور نکرده بودند اما با زور و اجبار ناچار به اجرای آن بودند!
?و مربیان و مبلغان ما فراموش کرده بودند که هرگز نخواهند توانست با شکستن ارزش و احترام و عزت انسان او را مورد آموزش و تربیت قرار دهند!
?و دینداران ما از یاد برده بودند که بنای خداوند این بوده که بندگان با آزادی و اختیار خود عمل به دستورات الهی را انتخاب کنند و گرنه هرگز رشد و کمالی برای آنان اتفاق نخواهد افتاد.
?و مدیران و مسؤولین ما نیز گویی نمی دانستند که خداوند پیامبر خود را نیز تنها «مذکِّر» و تذکر دهنده معرفی می کند و او را «مُصَیطِر» و مسلط بر مردم قرار نداده است.
?گویی آمرین به معروف و ناهیان از منکر همه واجبات و محرمات و اصول و فروع دین را فراموش کرده بودند و لنز دوربینشان تنها بر یک موضوع متمرکز بود!
?اما …
?بازهم سالهاست که وعاظ و اهالی منبر ما همچنان در این میدان می تازند و آن را مایه آرامش روانی و ارزش و احترام و شخصیت زن معرفی می کنند و فراموش کرده اند که چگونه می توان زن را به سبب یک خطا مورد تحقیر و توهین و بی احترامی قرار داد و او را از حقوق اولیه خود محروم کرد و بعد ادعای حفظ ارزش و شخصیت او را بر زبان آورد
⬅️و اینجاست که باز لغت نامه ها نخواهند توانست این دو واژه متضاد را در خود بگنجانند!
۹۹/۱۰/۱۸
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1399/10/18 ساعت 02:55:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |