فاصله طبقاتی میان فقیر و غنی، همواره برای فقرا و عدالت طلبان آزارنده بوده و حاکمان هریک به طریقی ارائه راه حل می نمودند:

گروهی له شدن گروهی از طبقات را در زیر چرخ توسعه کشور گریز ناپذیر می دانستند

گروهی فقرا را به مقاومت و تحمل توصیه می کردند و اغنیاء را به انفاق و صدقه.

اما حدیث پیامبر(ص) از یک راه حل زیبا پرده برمی دارد؛ آنجا که می فرماید:

إِنَّمَا جُعِلَ الْأَضْحَی لِشِبَعِ مَسَاكِينِكُمْ مِنَ اللَّحْمِ فَأَطْعِمُوهُم‏

خداوند عيد قربان را قرار داد تا مستمندان از گوشت سير شوند، پس از گوشت قربانى به ايشان بخورانيد.

وقتی قرار بود، حاجیان برای ادای تکلیف و جهت صحیح انجام دادن حج خود به ذبح قربانی اقدام کنند، فقرا نه تنها از گوشت این قربانیان بهره مند می شدند، بلکه هرگز احساس صدقه گرفتن نمی کردند و عزت نفس و آبروی آنان نیز در معرض خط قرار نمی گرفت.

ضمن اینکه با نامگذاری عید و جشن بر روی این روز عزیز آنقدر فضای جشن و شادی در جامعه پراکنده می شد که کسی احساس ترحم و حقارت نمی کرد و  همه در کنار هم از شادی جشن لذت می بردند

و اینجاست که درمی یابیم یافتن راه حلی برای کاهش فاصله فقیر و غنی باید با حفظ عزت و کرامت انسان ها همراه باشد

#هدفمندی_یارانه_ها