دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟

یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:

قرآن که کتاب آسمانی ماست                        برنامه زندگانی ماست

وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.

اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.

اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)

پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟

یک ادعا:

دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!

پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.

اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!

برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، ‌چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان

اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .

اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.

جریان الهی انسان رو به پیشروی است

جریان الهی انسان رو به پیشروی است

جریان الهی انسان با شدت و حدت و با قدرت و صلابت رو به پیشروی است.

مهم این است که درک درست و محکمی داشته باشیم،

و چشمانی برای دیدن داشته باشیم ، که از قلب بصیری نمایندگی بکند،

این چشم یک حلقه ارتباطی بیرونی است،اگراتصالش به قلب باشد، که منشا حیات قلب هم تفکر است التَّفَکُّرَ حَیاهُ قَلْبِ الـبَصِیر، آن وقت آدم خیلی چیزها را می بیند.

@ensane_armani

او برای چه می آید؟

او برای چه می آید؟

نگاه امیدوار ما به آینده ی زندگی انسان و بشر گره خورده است، به یک نگاه به یک حس به یک عاطفه به یک عشق به یک مهر و به یک محبت به یک فهم و به یک معرفت ، پیدا کردن کانون خوبی ها مرکز مهر و عشق و صفا ، نقطه تمرکزی و ثقل نیکی ها و خوبی ها که می آید،
حالا اینکه او می آید یا ما می آییم و به هم می رسیم و به زبان ادبیات ساده عوامانه خودمان می گوییم مهدی می آید،

حالا سوال اساسی این است که برای چه می آید؟


بنده اعتقاد دارم او که می آید برای اثبات انسان می آید،

تاریخ انسان را اثبات نکرده است، جغرافیا انسان را اثبات نکرده است، مکان و زمان انسان را اثبات نکرده است، خدا وکیلی به درون خودمان که مراجعه کنیم ما انسانیم، برداشتی که همین ساعت از انسان داریم برداشت تاریخی که از انسان داریم تحلیلی که از شخصیت، هویت، حیثیت، اعتبار، ظرفیت انسان از ابتدای تاریخ تا به امروز داریم، بگذاریم روی میز، برنامه اعلام شده خدا از خلق بشر و رونمایی خدا از انسان را هم روی میز بگذاریم.
خدا از انسان به عنوان جانشینش یک رونمایی کرده است، اینها را با برداشتهایمان مقایسه کنیم ببینیم چقدر فاصله دارد

 

@ensane_armani

او می آید

او می آید

او می آید

البته هم ما می آییم و هم او،هم ما انسانها، (نه فقط مسلمانها و شیعه ها)، ما انسانها می آییم و او می آید،

بنا نیست که کسی بماند و کسی به نزد کسی برود،
او می آید و ما می آییم. او به سمت نقطه ای می رود که ما می آییم ، ما به سمت نقطه ای می رویم که او می آید.
ما بناست در نقطه ای همدیگر را در آغوش بگیریم
یک تحول است ، یک تغییر است و یک حرکت است و ایستایی و توقفی وجود ندارد. بازگشت و عقب گرد اساسا قابلیت طرح ندارد.

@ensane_armani

تبریک خداوند به خودش

تبریک خداوند به خودش

فتبارک الله احسن الخالقین،
خداوند پس از خلق انسان به خودش آفرین می گوید در حالی که برای خداوند کار سخت و آسان معنا ندارد
ما وقتی کار خیلی ویژه ای انجام دهیم به خودمان آفرین می گوییم، اگر کاری سطحش پایین باشد و من به خودم آفرین بگویم معلوم هست که سطح خودم هم همانقدر است.
خدا چرا به خودش آفرین گفته است؟
تنها پاسخ منطقی، عقلانی و مورد پذیرش انسان فهیم این است که خداوند موجودی ساخته است که مثل خودش باشد،

@ensane_armani

بزرگداشت کوتاه مدت

بزرگداشت کوتاه مدت

دنیای سیاست پر است از بزرگداشتهایی که گاه تاریخ انقضاء آنها چند ماه دوام نمی آورد!

و بزرگداشتهایی که گاه تنها بر روی «بغضاً للمعاویه» می چرخد و اثری از «حب علی» در آنها نیست

چه بسیار انقلاب ها و قیامهایی که تنها به خاطر «نه گفتن» برپا شده و نهایتاً گروهی را از چاله به چاه فرستاده

اما همان علی(ع) قرنها پیش چنین حوادثی را پیش بینی می کند و می فرماید:

لا تَستَعظِمَنّ أحداً حَتّى تَستَكشِفَ مَعرِفَتَه

پيش از آنكه از دانش و معرفت كسى با خبر شوى در بزرگداشت او مكوش‏

@ensane_armani

 

 
مداحی های محرم