آرمان ما

او می آید

البته هم ما می آییم و هم او،هم ما انسانها، (نه فقط مسلمانها و شیعه ها)، ما انسانها می آییم و او می آید،

بنا نیست که کسی بماند و کسی به نزد کسی برود،
او می آید و ما می آییم. او به سمت نقطه ای می رود که ما می آییم ، ما به سمت نقطه ای می رویم که او می آید.
ما بناست در نقطه ای همدیگر را در آغوش بگیریم
یک تحول است ، یک تغییر است و یک حرکت است و ایستایی و توقفی وجود ندارد. بازگشت و عقب گرد اساسا قابلیت طرح ندارد.

@ensane_armani

فتبارک الله احسن الخالقین،
خداوند پس از خلق انسان به خودش آفرین می گوید در حالی که برای خداوند کار سخت و آسان معنا ندارد
ما وقتی کار خیلی ویژه ای انجام دهیم به خودمان آفرین می گوییم، اگر کاری سطحش پایین باشد و من به خودم آفرین بگویم معلوم هست که سطح خودم هم همانقدر است.
خدا چرا به خودش آفرین گفته است؟
تنها پاسخ منطقی، عقلانی و مورد پذیرش انسان فهیم این است که خداوند موجودی ساخته است که مثل خودش باشد،

@ensane_armani

دنیای سیاست پر است از بزرگداشتهایی که گاه تاریخ انقضاء آنها چند ماه دوام نمی آورد!

و بزرگداشتهایی که گاه تنها بر روی «بغضاً للمعاویه» می چرخد و اثری از «حب علی» در آنها نیست

چه بسیار انقلاب ها و قیامهایی که تنها به خاطر «نه گفتن» برپا شده و نهایتاً گروهی را از چاله به چاه فرستاده

اما همان علی(ع) قرنها پیش چنین حوادثی را پیش بینی می کند و می فرماید:

لا تَستَعظِمَنّ أحداً حَتّى تَستَكشِفَ مَعرِفَتَه

پيش از آنكه از دانش و معرفت كسى با خبر شوى در بزرگداشت او مكوش‏

@ensane_armani

وقتی داخل حرم می شوی، همه چیز، نام دیگری می گیرد!

 “زائر امام رضا” واژه زیبایی است که انگار هر تکریمی را واجب می کند و هر توهینی را حرام!

صحن امام رضا مکانی است که حتی زباله جمع کردنش هم  عاشقانه می شود!

اما….

گاهی یادمان می رود که خدای امام  رضا بندگانی دارد که خودش همه را (یعنی همه بنی آدم را) تکریم کرده و به خاطر خلقت همه انسان ها به خودش تبریک گفته!

 آیا تکریم و خدمت به بندگان خدا  محدود به  ناحیه جغرافیایی حرم است؟

واقعا نمی شود تکریم و خدمت به همه انسان ها در سراسر عالم مثل جمع کردن زباله های داخل حرم عاشقانه باشد؟

 وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ(اسراء ۷۰)

 ۹۶/۵/۱۳

 مشهد مقدس

@ensane_armani

مشهد که می آیی معجونی از انسان ها را میبینی که هرکدام در دنیای خودشان غرق اند

یکی برای شفای مریضش آمده و یکی برای مشکلات مالی اش و یکی برای قبولی کنکور

و هرگز نمی توانی ارزش رفاه و سلامتی را برای آن دانش آموز پشت کنکور مانده ای توصیف کنی که همه آرزو و خوشبختی اش را ورود به دانشگاه می بیند

اشتباه باشد یا درست، فرقی نمی کند او عینک خودش را دارد و دنیای خودش را

حق نداری به خاطر دنیای کوچکش سرزنشش کنی وگرنه تو نیز در مقابل دنیاهای بزرگتر، مستحقق شماتتی

او توی باغ خودش سیر می کند و اگر دلسوزش باشی راهی نداری جز اینکه پای به درون باغ او بگذاری و با عینک او دنیای کوچکش را بنگری

و به قول امام‌ رضا(ع)：

 حدّث الناس بما يعرفون، و اتركهم ممّا لا يعرفون

 با مردم به اندازه‏اى كه مى‏توانند شناخت سخن گو، و آنچه را كه نمى‏توانند دانست رها كن.

  الحياة ج‏2، ص466

@ensane_armani