دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟
یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:
قرآن که کتاب آسمانی ماست برنامه زندگانی ماست
وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.
اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.
اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)
پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟
یک ادعا:
دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!
پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.
اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!
برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان
اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .
اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.
پذیرش نامرد
یکشنبه 97/08/27
✍️خیلی سخت است نامرد را ببینی و بشناسی و با این حال با او صلح کنی و اختیار امور امت را به او بسپاری❗️
✍️اگر آرمانت فهمیدن و شناختن مردم نبود شاید هزاران راه برای حفظ حکومت و تحقق امامت بود❗️
?هزاران راه غیبی و آسمانی بود که تو به آنها قادر بودی و دشمنان ناتوان❗️
?اما …
?تو خلیفه همان پیامبری بودی که 23 سال تلاش کرد تا به مردم بفهماند و بشناساند❗️
?تو جانشین همان امیری بودی که 25 سال سکوت کرد تا مردم خودشان انتخابش کنند❗️
⬅️و نمی دانم اگر امروز هم بودی، پس از آن که مردم معاویه ها را شناختند و از آنها بیزاری جستند، بازهم حاضر به پذیرش آنها می شدی؟
آرمان پیامبر
یکشنبه 97/08/27
✍️ پیامبر که آمد، آنها که درستکاری اش را دیدند، دوستش داشتند و آنها که خدای یگانه اش را باور کردند، به او ایمان آوردند.
?اما خدا خواست که او هم با وجود عظمتش و علم و رحمت بی اندازه اش جسمی دنیایی و عمری محدود داشته باشد تا مردم یاد بگیرند به شخص اکتفا نکنند، سخنان را بشنوند و حقیقت را خودشان بشناسند تا پس از رفتن مردان آسمانی حقیقتشان عوض نشود و آرمانهایشان را فراموش نکنند.
▪️اما باز، پس از رحلتش همه در ماتم و عزایش متحد بودند و در پیروی از آرمانهایش فرقه فرقه!
⬅️ و امروز ما نیز پس از چهارده قرن در عزاداری و سیاهپوشی و تعطیلی اش امت واحده ایم؛ اما هریک آرمانی برای حرکتش می سازیم و هدفی برای نبوتش می تراشیم و دیگران را به هدفهای کوچک خودمان دعوت (و گاه وادار) می کنیم❗️
?و اصلاً یادمان رفته که هدف اصلی بعثتش مکارم اخلاق بود و هدف رسالتش آزاد کردن انسانها از اسارت‼️
? ويَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ (اعراف١٥٧) ?
97/8/15
درد دلی با امام
دوشنبه 97/08/14
?این روزها همه جا سخن از توست :
▪️اما نه خودت
▪️لبهای تشنه ات
▪️سر بریده ات
▪️بدن بی کفنت
◾️و هرچیز دیگری که بتواند ماجرای تو را دردآور و سوزناک تصویر کند❗️
♦️اما دل من برای خودت تنگ شده
?برای آن زندگی پر از عزت و عظمتت
?برای آن سخنان حکیمانه ات
? و برای آن وجود پر از عظمتی که همه هدف و رسالت و امامتش نجات مردم از جهالت و گمراهی بود
?و بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَعِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَهِ وَ حَيْرَهِ الضَّلاَلَهِ?
۹۷/۸/۴
کربلا حرم امام حسین (ع)
@ensane_armani
پیاده روی اربعین
دوشنبه 97/08/14
✍️اصلاً فرض کن سفر کردن با پای پیاده وقت تلف کردن است و هدر دادن انرژی❗️
✍️فرض کن صرف پول در این راه هم احمقانه است و ثواب هم ندارد❗️
?اما …
?وقتی قدم در این راه می گذاری نتایجی می بینی که قابل انکار نیست:
◾️کدام پدیده می تواند گروهی را وادار کند که عاشقانه و بدون منت به مردم خدمت کنند؟
◾️کدام پدیده می تواند ملیتها و فرهنگهای مخلتف را اینگونه متحد و هم هدف در کنار هم جمع کند؟
⬅️ اتحاد و عشق و محبت بین مردم حقیقتی است که برای هر عقل و دین و آیینی پسندیده است▪️
و ای کاش می شد این ظرفیت زیبا و این شور عظیم به آنجا برسد که :
⬅️ همه مردم جهان (نه فقط مسلمانان)
برای صلح و عدالت در همه جهان متحد شوند و ظهور عدالت گستر جهانی را طلب کنند❗️
به امید آن روز❗️
اربعین حسینی
زیارت قبول
دوشنبه 97/08/14
✍️سالهاست که این تعبیر را می شنویم و به کار می بریم
?و سالهاست که زیارت برای عده ای حضور فیزیکی در یک حرم است و چسبیدن به چهاردیواری یک ضریح طلایی❗️
❓و سؤالی که معمولاً به ذهن ما نمی رسد این است:
❓چه رابطه ای میان این چسبیدن و مقبولیت می تواند باشد ؟
❓و در نهایت چگونه می تواند مستحق آن همه توصیه و پاداش باشد؟
⬅️اما اگر تصور کنیم که زیارت قرار است با شناخت امام آغاز شود و قرار است کمال همنشین در ما اثر کند و ما را به گِلی خوشبوی تبدیل کند، آن وقت همه این معماها هم حل می شود✅
?قرار است تصور کنی که به دیدن کسی می روی که گنجینه خوبیهاست و قرار است تا آنجا که می توانی و (البته می خواهی) از این گنجینه دریافت کنی.
?یعنی :
?هدف نهایی زیارت، «مثل امام شدن» است و می تواند لایق آن همه توصیه و پاداش باشد و رسیدن به این هدف نه حضور فیزیکی می خواهد و نه چسبندگی❗️
?تنها یک شناخت می خواهد و یک اراده ❗️
همین‼️
۹۷/۸/۳
? در مسیر کربلا