دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟
یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:
قرآن که کتاب آسمانی ماست برنامه زندگانی ماست
وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.
اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.
اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)
پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟
یک ادعا:
دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!
پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.
اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!
برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان
اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .
اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.
زنجیره سلامت
چهارشنبه 99/01/20
?زنجیره سلامت
✍️شاید آن روز که سعدی بنی آدم را اعضای یک پیکر دانست، کسی تصورش را نمی کرد، که روزی سلامت بنی آدم و نجات آنها از اعضای یک پیکر هم متصل تر باشد!
?بله، «چو عضوی روزگارش به درد می آید» دگر عضوها تنها قرار خود را از دست می دهند اما نه دردناک می شوند و نه مبتلا به بیماری!
?امروز گویی بدنی آدم سلول یکدیگرند!
?امروز کوچکترین مراقبت من در حفظ سلامتی خودم در سلامتی همه انسانهای جهان نقش دارد و کوچکترین کوتاهی من می تواند صدها انسان را نابود کند!
?شاید امروز می فهمیم که «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً » یعنی چه و چگونه مرگ و زندگی یک نفر می تواند با مرگ و زندگی همه انسانها برابر باشد!
?و شاید امروز می فهمیم عرفایی که جهان و کل عالم را به مثابه یک تن واحد می دانستند چه در سر داشتند!
?باید باور کنیم که همه انسان ها نه تنها یک تن واحد بلکه یک سلول واحدند و نه تنها بیماری من به دیگران سرایت می کند، بلکه:
▪️بدبینی ها و نگرشهای منفی من می تواند خانواده ام را مأیوس کند!
▪️اطلاعات نادرست بهداشتی و پزشکی می تواند دوستانم را بیمار یا مضطرب کند!
▪️فتواهای نادرست و اطلاعات دینی من می تواند فرزندانم را از دین گریزان کند!
و . . .
⬅️پس مراقب سلامت جسم و روح و دین و اخلاق خود باشیم تا دیگران را بیمار نکنیم?
#کرونا
#درسهای_کرونایی
۹۹/۱/۱۹
ضد عفونی زبان
چهارشنبه 99/01/13
?ضد عفونی زبان
✍️مدتهاست که #زندگی_کرونایی باعث شده حتی در اندک ارتباطات فیزیکی هم به خود مشکوک باشیم:
?مشکوک به ویروسی که می تواند در بدن ما باشد و بدون اطلاع و خواست ما،به آنها منتقل شود.
?و چه بسا بدن عزیزان ما توان مقابله با آن را نداشته باشد و جانشان را بگیرد.
?اما . . .
♦️فکرش را که بکنیم می بینیم که حتی در زندگی غیر کرونایی هم از این ویروسهای ناخواسته داشته ایم:
♦️ویروسی که بیش از همه جا در زبان ما لانه گزیده بود و گاه و بیگاه ناخواسته قلب عزیزانمان را می شکست:
?سرزنشی که قصد داشت فرزند را تربیت کند اما او را آنچنان می رنجاند و فراری می داد که دیگر جرأت سخن گفتن با والدین نداشت.
?تهدیدی که قرار بود او را از کارهای ناپسند بازدارد اما تنها دروغگویی را به او آموزش داد.
?تذکراتی که قرار بود لکه کمرنگی را از صفحه کاغذ رفتار پدر و مادر پاک کند اما آنقدر تکرار می شد که کاغذ روحشان را پاره می کرد.
?اعتراضاتی که از خستگی و دلخوری محیط کار به درون منزل سرایت می کرد و همه اهل خانه را آزار می داد.
و …
?هزاران ویروس دیگری که روزانه در قالب کلمات، جملات و صداهای بلند و کوتاه، به طور ناخواسته به عزیزان ما منتقل می شود؛
?و در این میان:
?آنها که قلبشان تحمل بیشتری دارد غمگین می شوند و پس از گذراندن دوران نقاهت فراموش می کنند.
?ولی آنها که ظرفیت کمتری دارند چه بسا تا سالها با اثرات این ویروس دست به گریبان اند
?پس بد نیست که در این #روزهای_کرونایی تمرین کنیم تا در کنار ضد عفونی و شستن دستها و لوازم منزل «زبانمان» را نیز از هرگونه ویروسی که ممکن است به دیگران سرایت کند، پاکسازی و ضد عفونی کنیم.
#کرونا
#درسهای_کرونایی
۹۹/۱/۱۲
نشانه های عالم
دوشنبه 99/01/11
✍️ظرف که محدود باشد، خیلی زود پر می شود، و اصلاً خصوصیت ظرف پرشده این است که هیچ چیز به آن اضافه نمی شود.
?اما ظرف که بی انتها باشد، پر نمی شود تنها می توانی داشتن و نداشتنش را تعریف کنی
اما گاه همین ظرف بی انتها وقتی داشتنش تعریف می شود که به دنبال پر شدن بیشتر بگردد و حتی داشته هایش را زیر سؤال ببرد.
?و این یکی از نشانه های عالم است.
?امام حسین(ع) قرنها پیش فرمود:
?و مِنْ دَلَائِلِ الْعَالِمِ انْتِقَادُهُ لِحَدِيثِهِ وَ عِلْمُهُ بِحَقَائِقِ فُنُونِ النَّظَر?
?از نشانه های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است. ?
⬅️یعنی وقتی می توانی کسی را عالم بدانی که داشته های خود را نقد کند و به دنبال داشته های دیگران باشد.
⬅️و به قول ابن سینا دانشش تا آنجا برسد که گویی هیچ نمی داند!
?میلادش مبارک?
۹۹/۱/۱۰
پاسداران و جانبازان نبرد سلامت
شنبه 99/01/09
پاسداران و جانبازان نبرد سلامت
✍️پاسداری از مرزها سخت است اما سخت تر از آن وقتی است که دشمنِ نادیده در دستگیره درها، دستهای مهربان بیماران و تک تک وسایل اتاقت کمین کرده است
▪️دشمنی که راه نفَست را هدف گرفته تا تو را از پای درآورد?
?اما بازهم تو همچنان می تازی و برای نجات جان بیماران در میان ویروس ها غوطه می خوری و گاه . . .?
▪️جانبازی این روزها گاه با یک عطسه و سرفه آغاز می شود و گاه تیر دشمن گلوی پاسدار را نشانه می رود و او را به شهادت می رساند
▪️شهادتی که حتی پس از پرواز او نیز جان عزیزانش را تهدید می کند
?و این داستان این روزهای کادر پزشکی ماست
?روز پاسدار و جانباز مبارک
۹۸/۱/۹
#کرونا
وحدتی برای همه
چهارشنبه 99/01/06
✍سالهاست که این کشور پر ماجرا، در هر حادثه و رویدادی دسته بندی های مخصوص خودش را داشته:
?گروهی هوادار انقلاب بودند و گروهی ضد انقلاب
?عده ای مخالف جنگ بودند و عده ای ستایشگر آن
?دسته ای طرفدار آبی بودند و دسته ای هوادار قرمز
?هر انتخابات و هر حادثه ای نیز مخالفان و موافقان خاص خودش را داشته و طبعاً میدانی بوده برای بحث و جدل و گاه نزاع و درگیری!
♦اما این بار شاید تنها مبارزه ای است که همه در یک جبهه اند!
?همه روزنامه ها و رسانه ها در صدد شکست ویروس اند
?همه هنرمندان، ورزشکاران، فرهنگیان، علما و روحانیون، سیاستمداران چپ و راست و میانه و حتی رادیوهای بیگانه و آمریکا و صهیونیست هم در صدد مقابله با این ویروس نادیدنی هستند!
?اما چرا؟
▪برای اینکه همه، صرف نظر از هر عقیده و دین و سلیقه و منفعتی، در درجه اول یک «جان» عزیز و دوست داشتنی دارند که حفظ آن مقدمه رسیدن به هر لذت و سعادت و منفعت است!
?و ای کاش آدمیان باور می کردند که غیر از «جان» هزاران باور و ارزش مشترک دیگر دارند که می توانند بر آن متحد شوند
?و باور می کردند که بسیاری از خودخواهی ها و منفعت طلبی هایشان ویروسهایی است که می تواند جبهه مقابل وحدت و همدلی آنان باشد
?به امید آن روز
۹۹/۱/۶
#کرونا
#درسهای_کرونایی