دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟

یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:

قرآن که کتاب آسمانی ماست                        برنامه زندگانی ماست

وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.

اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.

اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)

پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟

یک ادعا:

دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!

پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.

اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!

برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، ‌چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان

اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .

اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.

از کوزه همان برون تراود که در اوست

از کوزه همان برون تراود که در اوست

☕️یک فنجان چای تا زمانی که روی میز یا روی زمین صاف قرار داشته باشد، محتویات درونش را حفظ می کند؛ اما کافی است ضربه ای بخورد یا در دست انداز قرار بگیرد تا محتویاتش را بیرون بریزد.

?داستان عادتهای ما هم همین است:
?وقتی عادت کرده باشی که با دوستان خاصی معاشرت کنی و با ادبیات خاصی سخن بگویی، هرچند که تلاش کنی در میان بزرگان کلام خود را تغییر دهی، اما یک خشم یا شادی شدید کافی است که عادت گذشته تو را رسوا کند.

?و به قول امام حسن علیه السلام:
?عادات، در وجود آدميان با قهر و غلبه حكومت مي كنند. كسى كه در پنهانى به چيزى عادت كند آشكارا و در محضر مردم مفتضحش خواهد ساخت.?

?میلادش مبارک?

۹۹/۲/۲۰

 

دعای روز پانزدهم ماه رمضان

دعای روز پانزدهم  ماه رمضان

?وقتی نشناسی و از ترس اطاعتش کنی، شاید گوش به فرمانش باشی، اما اگر خطایی از تو سربزند، آنقدر دچار اضطراب می شوی که از روبرو شدن با او وحشت داری! چه رسد که زبان به عذرخواهی باز کنی

❤️اما وقتی او را شناختی و دوستش داشتی و عاشقانه پرستشش کردی، بازهم گوش به فرمانش هستی، اما می فهمی که خیر تو را بیش از تو می خواهد و می داند و این بار اگر اشتباه کنی، می دانی که مثل مادری مهربان آغوشش را برایت می گشاید و مشتاقانه منتظر بازگشت توست تا قلبت را از آرامش و نشاط لبریز کند.

۹۹/۲/۲۰

 

دعای روز چهاردهم ماه رمضان

دعای روز چهاردهم  ماه رمضان

?سرزنش نه راه درمان است و نه راه پیشگیری.

▪️کسی که خطا می کند، اگر از خطایش پشیمان شده باشد، سرزنش تنها شرمنده اش می کند و عزتش را می شکند.

▪️و اگر پشیمان نشده باشد، سرزنش تنها او را می ترساند و به پنهان کاری وامی دارد.

⚫️معنای سرزنش این نیست که دیگر تکرار کن
?معنای باطنی اش این است:
? اگر خواستی تکرار کنی نگذار که من متوجه خطایت شوم‼️


۹۹/۲/۱۹

 

دعای روز سیزدهم ماه رمضان

دعای روز سیزدهم  ماه رمضان

✍️وقتی چیزی را می خواهی که نمی شود، آزرده می شوی و گاه مثل مصیبتی درد آور آزارت می دهد.

?اما . . .

?اگر باور داشته باشی که در هر حادثه ای خیری است، منتظر می مانی که حکمت آن مصیبت را هم بدانی

?و این انتظار چهره دیگر همان صبر است؛

⬅️یعنی : صبر کن ببین چه خیری در آن نهفته است❗️

۹۹/۲/۱۸

 

دعای روز دوازدهم ماه رمضان

دعای روز دوازدهم ماه رمضان

? لباس هم پوشش است و هم زینت

? اگر تصورت ازپوشش این باشد، که قادر باشد، نفاقها، کینه ورزیها و حسادت ها را بپوشاند چنین فریبی از عهده لباس بر نمی آید

? و اگر تصورت از زینت این باشد، که بتواند، تفاخرها، بداخلاقی ها و خود بزرگ بینی ها را زیبا جلوه دهد، بازهم لباس قادر به انجام این حیله ورزی نخواهد بود.

? آنچه شریف است شخصیت و انسانیت آدمی است

? نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

99/2/17