وقتی در مسیر پیاده روی اربعین قدم می گذاری، موکب های عراقی را می بینی که با نام مختار ثقفی نامگذاری شده و جالب اینجاست که در تمام آنها تصویر فریبرز عرب نیا مشاهده می شود!

انگار عراقی ها هم باورشان شده که تصویر مختار همین است!

هرچند این موضوع، تأثیر عمیق هنر و بازیگری را نشان می دهد اما از طرف دیگر دامنه شناخت را به محدوده هنر بازیگر محدود می کند!

بازیگر در نهایت هنرمندی اش آنچه خوانده و شنیده را نمایش می دهد

ماجرای شناخت ما از امام هم همین است. منبع شناخت ما هم مشتی اطلاعات تاریخی است که خوانده یا شنیده ایم و در نهایت امر ما می توانیم امام را از دریچه تاریخ نگاران آن زمان بشناسیم نه بیشتر

و طبیعی است که بسته به انبوهی حجم نوشته ها در هر زمینه، آن بعد زندگی امام برای ما پررنگ تر و تأثیر گذار تر است.

و اینجاست که گاه تعداد شعبه های تیر وارد شده به گلوی علی اصغر را حفظ می شویم اما یادمان می رود که اصلاً امام برای چه حرکت کرد و برای چه کشته شد

حالا تصور کن، امامی که این جمعیت میلیونی برای دیدن مزارش مرارتها را به جان می خرند و پیاده قدم می گذارند، امامی است که مظلومیت و تشنگی و کشته شدن خود و خانواده اش، بیش از شجاعت و آزادگی و عظمتش ورد زبانها شده است و اگر حقیقت امام با همه صفات الهی و کمالی اش به بشریت امروز شناخته می شد، چه بسا جمعیت میلیاردی همه عالم را به دنبال خود می کشاند.

و اگر امام زنده امروز با همه صفات کمالی اش و وعده صلح و عدالت جهانی اش به بشریت ستمدیده امروز معرفی شود، جمعیت میلیاردی جهان لبیک گوی او نخواهند بود؟!