طواف اربعین
سفر اربعین هم برای خودش یک حج تمام عیار است
لباس احرامشان لباس عزای حسین است
هاجرش فاصله 80 کیلومتری را طی می کند
و در نهایت ابراهیم وار به دور حرم معشوق می گردد
عرفات ندارد؛ اما مگر می شود بدون شناخت فرسنگها راه را پیاده طی کرد؟
مشعر ندارد، اما مگر می شود بدون شعور خانه و زندگی و مال خود را وقف مهمانان بیگانه کرد؟
نه مراسم برائتی برگزار می کند و نه شعاری دارد، اما حقیقت «حُبُّ الحُسَينِ يَجمَعُنا » لرزه بر اندام مستکبران می اندازد
وحدتها اینجا از دل است، وقتی در خانه دوستان عراقی بیتوته می کنی و بی هیچ مزد و اجرتی مهمان غذاهایشان می شوی، نمی توانی دوستشان نداشته باشی و ممنونشان نشوی.
و اینجاست که درمی یابی راز حقیقت این اتحاد دشمن شکن در قربانی آن است
اسماعیلی که قرنها پیش، نه به صورت نمادین، بلکه حقیقتاً سربریده شد و امروز میلیونها زائر و حاجی دارد
آری !
إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَینِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً.
برای شهادت حسین (ع)، حرارت و گرمایی در دلهای مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1398/07/28 ساعت 06:13:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |