✍️آورده اند که ابن سینا را برای درمان بیماری احضار کردند. بیمار گمان می کرد گاو است و اصرار داشت که ذبحش کنند. ابن سینا با شکل و شمایل قصابی بر او وارد شد و با مشاهده لاغری او از کشتنش صرف نظر کرد و گفت که باید غذا بخورد تا چاق شود و قابل ذبح کردن باشد.

👈و بدین ترتیب بیمار مبتلا به مالیخولیا را درمان کرد.

♦️ابوعلی سینا می توانست با نگرش فلسفی به او نگاه کند و از این که موجودی در مرتبه وجودی انسان خود را گاو می پندارد خشمگین شود و با او به مجادله فلسفی بپردازد.

♦️می توانست با نگاه فقهی او را تکفیر کند و به دشمنی با خدا متهم کند و حتی او را مهدور الدم بداند.

♦️حتی می توانست به عنوان یک طبیب دست و پای بیمار را ببندد، او را زنجیر کند و دارو را به زور در دهانش بریزد.

🔴اما روش هنرمندانه تری را انتخاب کرد، خواسته و نیاز او را شناخت و از راه برطرف کردن نیازهای خودش به سراغ درمان او رفت تا خودش راضی شود و درمان را بپذیرد.

◾️و این داستان ارشادها و امر و نهی های ماست!

◾️بسیارند کسانی که به قصد امر به معروف، خطاکاران را دشمن می دانند، با آنان با خشم و نفرت برخورد می کنند و می خواهند با مجازات و قانون و بخشنامه آنها را به راه راست هدایت کنند!

⬅️غافل از اینکه در نتیجه این رفتار کسانی تربیت خواهند شد که نه گوشی برای شنیدن دارند و نه تمایلی به هدایت و ارشاد و از هرچه بوی دین می دهد، بیزار و منزجرند!

🔹چقدر امروز جای روشهای مهربانانه ابوعلی سینا خالی است.

🌺روحش شاد و یادش گرامی باد🌺

۱۴۰۴/۶/۱

@ensane_armani