✍️آورده اند که پیامبر(ص) در آخرین لحظات عمر خود از اصحاب خواست تا برایش قلم و کاغذ بیاورند تا چیزی بنویسد که بعد از او گمراه نشوند؛ اما برخی گفتند، بیماری بر او غلبه کرده و هذیان می گوید!

◾️تصور کنید، مردی که بر بخش بزرگی از سرزمین حجاز و اطراف آن حکومت می کند، بعد از عمری تلاش و مجاهدت هنوز آنقدر اقتدار و جذبه ندارد که دم و دستگاه و تشکیلاتی داشته باشد که نگذارند حرفش زمین بماند و مانع از مخالف مردم شوند؛ آنقدر که حتی نزدیک ترین افرادش هم می توانند او را به هذیان گویی متهم کنند.

◾️شاید این ماجرا دردناک و مظلومانه به نظر برسد، اما وقتی فکر کنیم که هدف انبیاء برانگیختن دفینه های عقول مردم بوده تا با انتخاب و درک و فهم خودشان به مکارم اخلاق برسند، دیگر مظلومانه و دردناک نیست.

◾️بلکه وضعیتی دردناک است که مردم را به تبعیت کورکورانه از پیامبر(ص) فرامی خواند و حتی قانون وضع می کند تا کسی بر خلاف احکام (احتمالی!) اسلام سخن نگوید، چیزی ننویسد و مخالفت کنندگان مجازات شوند.

◾️و دردناک تر آنکه این رفتار خودسرانه و خشونت بار به نام رحمه للعالمینی تمام می شود که خودش را در راه هدایت مردم فدا می کرد آنچنان که مورد خطاب خداوند قرار می گیرند.

◾️و شاید مصیبت این دایه های دلسوز تر از مادر، بزرگتر از مصیبت از دست دادن پیامبر باشد!

۱۴۰۴/۵/۳۱

@ensane_armani