بهانه ای برای مهر و شادمانی
✍️بزرگی می گفت: آن چیزی ماندگار است که ریشه در فطرت بشر داشته باشد.
🌗«یلدا» از دیر باز در تاریخ مراسم ایرانیان وجود داشته است. شبی که بلندترین شب سال است و بعد از آن شب ها کوتاهتر می شود و روزها بلند تر و نشان از پیروزی روشنایی بر تاریکی است.
🔸اما حقیقتاً راز ماندگاری آن همین است؟
🔸یک دقیقه بلندتر بودن یک شب؟
🔹به نظر می رسد که این ماجرا تنها یک بهانه است برای «مهر» و «شادمانی».
🔹حقایقی که از فطرت و سرشت انسانی سرچشمه می گیرد و تنها یک بهانه می خواهد تا بروز کند و به جریان افتد.
🔹بهانه ای که می تواند کینه ها را کنار بزند، لبخند بر لبها بنشاند، دلها را به هم نزدیک کند و شادمانی را به خانه ها بیاورد.
♦️و جالب اینجاست که وقتی به دیگر مراسم سنتی و باستانی و حتی حقایق ادیان هم می نگریم چیزی جز اینها نمی بینیم.
♦️همه توصیه های ادیان و بزرگان در نهایت به اخلاق و انسانیت ختم می شود تا انسانها در کنار هم با مهربانی و صمیمیت زندگی کنند.
♦️و اگر قرار بود انسانی در یک غار به انزوا بنشیند نه به مهرورزی نیاز داشت و نه به نوع دوستی و گذشت و فداکاری.
و البته همینهاست که در نهایت آدمی را بزرگ می کند و او را به صفات خدایی نزدیکتر.
♦️و همین ارزشهاست که در طول قرون و اعصار باقی می ماند و هر اندیشه ای که در این مسیر نباشد به مرور زمان رنگ می بازد و چون باوری وهم آلوده محو می شود
🍉شب یلدا مبارک🍉
۱۴۰۳/۹/۳۰
@ensane_armani
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1403/10/01 ساعت 08:56:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |