دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟

یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:

قرآن که کتاب آسمانی ماست                        برنامه زندگانی ماست

وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.

اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.

اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)

پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟

یک ادعا:

دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!

پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.

اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!

برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، ‌چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان

اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .

اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.

رهایی از خداهای تقلبی

23 سال طول کشید تا پیامبر به مردم بیاموزد تا «إله» های تقلبی را رها کنند و با پیوستن به «الله» رستگار شوند.

همان «إله» هایی که خودشان را به جای خدا می نشاندند تا انسان تصور کند معبود را چشم بسته باید ستود و پرستید

حتی اگر عقلت نستاید و قلبت نپسندد.

و چگونه می شود خدایی که پیوستن به او رهایی و رستگاری باشد، معشوق قلب و مطلوب عقل قرار نگیرد.

و اینک پس از گذشت 23 شب از ماه رمضان وقت آن رسیده که ما هم از هرمعبودی که پای صعودمان را می بندد و سقف  پروازمان می شود رها شویم.

@ensane_armani

 

پیوند علی و شب قدر و عدالت

پیوند عجیبی است

پیوند علی و شب قدر و عدالت

می توانی برای تقدیر سال آینده ات عادل بودن را انتخاب کنی

اما . . .

به یاد این جمله می افتی:

قُتل في مِحرابه لشِدة عَدله

پیوند این شب با علی یادت می اندازت که چقدر عدالت هزینه دارد

باید عینکی به چشم بزنی که مثل مردمکت باشد

همه را ببیند به جز خودت

و در نهایت آنکه از عدالتت بهره برده توانی جز دعا کردن ندارد

و آنکه لبه تیز عدالت مجروحش کرده، همه ساز و برگ و خدم و حشم انباشته اش را برای نابودی ات به کار می گیرد

و هردو موفق می شوند:

اما یکی در آسمان و دیگری در زمین!

و اینجا میدان اختیار توست که زمین را برگزینی یا آسمان را

و تازه می فهمی چرا یک امام آسمانی قرنهاست به دنبال چند عدالت طلب زمینی می گردد تا عدالت را بر روی زمین اجرا کند

چون عدالت روی زمین هزینه دارد

و امشب انتخاب با توست که هزینه هایش را بپردازی یا نه!

@ensane_armani

شب انتخاب واحد

گفتند امشب شب انتخاب واحد است

خواستم فکر کنم که چه واحدی برای سالهای آینده خودم انتخاب کنم که…

دعای جوشن کبیر شروع شد و صدها  واحد انتخابی را پیش رویم گذاشت:

رحمان، رحیم، . . .

شاید بعضی ها می خواهند این واحدها را هم در حدی پاس کنند که تنها نمره قبولی بگیرند و شهرتی به نام «مهربانی» از حرفهای مردم دریافت کنند و آن را هم مثل بقیه مدارک سرمایه امرار معاش قرار دهند!

اما وقتی فکر می کنی که این واحد انتخابی را کسی ارائه داده که مهربانی اش حد و اندازه ندارد دیگر خجالت می کشی در حضورش، مهربانی را تنها برای آبرویی نزد مردم یاد بگیری و نهایتاً نمره قبولی برای گذراندن «حق الناس»

حیفت می آید که در مقابل اقیانوس رحمت بنشینی و تنها لبی تر کنی یا نهایت لیوانی برای آینده ات برداری

آن وقت تو هم هوس می کنی مثل خودش «راحم کل مرحوم» باشی طوری که وسعت مهربانی ات «کل شیء» را فراگرفته باشد و بر غضبت پیشی بگیرد.

کافی است تا دستان تو هم مثل او «باسط الیدین بالرحمه» باشد و برای هر رحمتی گشاده شود؛ تو هم می توانی مهربانی را برای هر طالب رحمتی بگسترانی شاید «راحمی» جز تو نیافته باشد!

برای واحدهای انتخابی خدا نه سقفی وجود دارد و نه محدوده نمره ای

بستگی دارد با یک لیوان کوچک کنار ساحل آمده باشی یا عزمی برای غوطه ور شدن در اقیانوس!

@ensane_armani

انتظار حقیقی

از بعدازظهر که می گذرد،‌شمارش معکوس شروع می شود:
چقدر تا افطار مانده؟
پس کی اذان می گویند؟
از تشنگی هلاک شدم!

از یک ساعت مانده به افطار، سفره پهن می شود، سماور به جوش می آید،
خرماها در ظرف چیده می شود و همه پایش سفره می نشینند،آماده و منتظر

همه چیز آماده است تا صدای الله اکبر مؤذن بلند شود و دستها به طرف ظرف خرما دراز شود . . .

شاید یکی از فواید روزه داری در روزهای گرم تابستان، چشیدن معنای حقیقی عطش و معنای حقیقی انتظار است.
وقتی تشنه باشی و محتاج، برایش لحظه شماری می کنی.
وقتی منتظرش باشی قبل از آمدنش همه چیز را و حتی خودت را آماده می کنی.
و اینجاست که می توانی خودت را محک بزنی آیا همه انتظارهای تو همین گونه است؟!
آیا وقتی برای آمدنش واقعاً لحظه شماری می کنی؟
واقعاً همه چیز آماده است؟
حتی خودت؟
و شاید عجیب نیست که ادعا کنیم که او وقتی می آید که انتظار ما مثل انتظار روزه دار برای لحظه افطار باشد!

@ensane_armani

به امام زمان(عج) رأی می دهیم یا نه؟

همزمانی ایام انتخابات با جشن نیمه شعبان می تواند ما را به یک نقطه مشترک در این دو پدیده برساند و آن «انتخاب مدیریت» است.

ما امروز در تلاش هستیم تا به نوعی «کاندیدای اصلح» را برای مدیریت 4 ساله بر کشور انتخاب کنیم و هر کدام ملاکها و معیارهای خاصی ارائه می دهیم

از طرفی قرنهاست که منتظریم تا آن مصلح نهایی و انسان کامل بیاید و مدیریت جهان را به دست بگیرد و همه انسانها را به سعادت و کمال برساند.

حال تصور کنید اگر امام زمان(عج) بدون ادعای امامت، به صورت گمنام و ناشناس خود را به صورت یک نامزد انتخاباتی معرفی کند آیا به او رأی می دهیم؟

  • آیا ملاکها و معیارهای امروز ما با صفات و ویژگی های کامل ترین انسان عالم مطابقت خواهد داشت؟
  • آیا امام در تقسیمات اصلاح طلبانه و اصول گرایانه ما جای خواهد گرفت؟
  • آیا می خواهیم مثل اصول گرایان ابتدا ولایت مداری او را بررسی کنیم و اعمال او را با احکام فقهی مراجع مقایسه کنیم؟
  • یا مثل اصلاح طلبان او را بر مبنای تعامل یا تقابل با کدخدا و قدرتهای جهانی و 5+1 بسنجیم؟
  • آیا اصلاً ملاک و معیاری برای شناخت کامل ترین انسان خواهیم داشت؟

و اینجاست که باید ملاکهای امروزمان را نقد کنیم

آیا گزینه هایمان را با ملاکهایمان تنظیم می کنیم یا ملاکهایی می سازیم که فقط با گزینه های خاص ما تطبیق کند؟!!!

چه بسار روزی برسد که ما مسلمانان و شیعیان با همه ادعای عشق و انتظارمان آن راکه سالها منتظرش بوده ایم به بهانه هایی واهی و بچه گانه رد می کنیم و مسیحیان و بوداییان  او را با عقل سلیم و فطرت پاکشان می شناسند و ستایش می کنند!

و ما می مانیم و «خسرالدنیا و الاخره»

فراموش نکنیم که تنها سرمایه اصیل ما عقل و فطرت ماست، آن را به بهانه اشخاص و احزاب و بازیهای سیاسی تعطیل نکنیم!

@ensane_armani

 

 
مداحی های محرم