17. تمرین نقل قول صحیح در شبکه های مجازی
از همان آغاز تولد شبکه های مجازی، انبوه جملات و متنهای جذاب هم در این صفحات به حرکت درآمد.
- گاهی یک جمله از قول چندین نفر نقل می شد و گاه به هیچکدام از آنها تعلق نداشت!
- گاهی یک خبر داغ چندین بار در صفحات می گشت و سرانجام معلوم می شد که سرتاپا دروغ است.
- از اخبار فیلتر شدن و بستن این شبکه ها تا اخبار مربوط به سلامت و شیوع بیماریها تا فتواهای عجیب و فالگیری و . . .
- و خلاصه هرچیزی که چشم را خیره می کرد و بیننده را به کپی و انتشار وا می داشت بدون اینکه تفکری کند که اصلاً چنین چیزی امکان وقوع دارد یا نه!
اما چرا؟!
هدف خودنمایی و خود شیرینی بود!
و این هدف تنها وقتی حاصل می شد که صفحات گروهها پر از مطالب ارسالی من باشد و در زیر هر مطلب پر از تصاویر لایک و گل و بلبل و . . .
و این ماجراها ادامه می یافت تا اینکه یک نفر در گروه پیدا شود و صحت اخبار را زیر سوال ببرد و گاه با یک استدلال ساده من سراپا لایک را طوری ضایع کند که گاه از شدت شرمندگی گروه را ترک کنم!
این ماجرا در دنیای حقیقی هم هست!
فقط با زبانی چرب و نرم تر و آمیخته با صوت و تصویر و احساسات.
احساساتی که گاه غم و شادی است و گاه خشم و ترس!
گاه عشق و ستایش منتقل می کند و گاه نفرت و نکوهش!
اما غافل از اینکه در پشت این احساسات و هنرنمایی ها تنها یک طبل توخالی است و خدا می داند که صدایش قرار است کدام نان را از سفره ای به سفره دیگر منتقل کند!
و آبرو و عزت کدام انسان را آنچنان با خاک یکسان کند که دیگر توان بلند شدن نداشته باشد.
و ای کاش یاد می گرفتیم حداقل در همین شبکه های مجازی هم هرچیزی ننویسیم، هرچیزی منتشر نکنیم.
چه بسا به خاطر یک لایک ساده، آبرو و عزت یک خانواده را نابود کنیم!
البته اگر حب و بغضها، کینه ها و خودنمایی ها به ما اجازه تفکر و تعقل بدهد!
@ensane_armani
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1395/12/11 ساعت 05:48:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1395/12/11 @ 07:50:45 ق.ظ
حوزه علمیه الزهرا(س) گلدشت [عضو]
جالب بود
خداقوت