✍️بهار که می آید هر درختی با توجه به استعدادهایی که دارد از خاک و آب و نور استفاده می کند و توان بالقوه خود را بروز می دهد.

?یکی درخت میوه دار می شود و یکی گیاه بی ثمر
?یکی سرو همیشه سبز می شود و دیگری گل چند روزه

?حال تصور کنید یکی از این درختان بخواهد رئیس دیگران شود، همه منابع و امکانات را در اختیار بگیرد و مطابق صلاحدید خود میان سایر گیاهان توزیع کند:

?اگر ریاست به درختان میوه برسد، تنها درختان میوه دار را شایسته رشد و شکوفایی می دانند و منابع را میان آنها تقسیم می کنند❗️
? اگر حاکمیت متعلق به درختان همیشه سبز باشد، هرگز راضی نخواهند شد که آب و خاک و نور به درختانی برسد که با اندک وزش باد و سرما، زرد و خشک می شوند❗️
?و در این میان هیچگاه بهره ای به گلهای زیبایی که حیات چند روزه دارند نخواهد رسید❗️

♦️اما خداوند می دانست که هدف آفرینش، رشد و شکوفایی همه درختان است و کثرت استعدادها و تنوع جلوه هاست که طبیعت را زیبا می سازد.

?با این اوصاف برای اشرف مخلوقات جهان سزاوارتر نیست که امکانات و ثروت های طبیعی در اختیار تک تک انسانها باشد تا هریک مطابق توانمندی های خود از طبیعت استفاده کنند و استعدادهای خود را به شکوفایی برسانند؟

?و آیا تسلط دولتها و حکومتهای جهان بر این منابع موجب تمرکز قدرت و ثروت و افزایش فقر و فساد و فاصله طبقاتی نخواهد شد؟

?به امید روزی که با ظهور حضرت بهار همه منابع به طور عادلانه میان همه انسانهای عالم توزیع شود❗️

?به امید آن روز
?سال نو مبارک?
۱۴۰۰/۱۲/۲۹
#مدیریت_ایرانی