خدای جوشن کبیر!
✍️دعای جوشن کبیر را که می خوانیم هزاران اسم از اسامی خداوند را مقابلمان ظاهر می کند که همه زیبا و دلنواز است؛
?اما حقیقتاً خواندن این دعا و این اسماء زیبا چه فایده ای برایمان دارد؟
♦️اگر به فلسفه آفرینش انسان یعنی (رسیدن به خلیفه اللهی) بنگریم، خواهیم دید که خداوند در شب تعیین سرنوشت لیستی از اسماء خودش را در جلو چشممان گذاشته تا ببینیم و بخواهیم و زندگیمان را طوری رقم بزنیم که این اسماء و صفات در وجود ما هم در حد ظرفیتمان تجلی پیدا کند.
◾️اما افسوس که بسیاری از سخنرانان و مداحان از آن به عنوان تقابل میان خدا و انسان استفاده می کنند!
▪️گویی خداوند نعمتهای فراوانی به انسان داده و در مقابل(؟!) از او انتظار دارد که فرمانهایش را گردن نهد و او را پرستش کند؛
▪️انگار نعمت دادن خدا به انسان، معامله ای بوده که تنها در مقابل اطاعت و فرمانبرداری انسان فایده داشته و نافرمانی انسان آن را به یک معامله ای به سود انسان و به زیان خداوند تبدیل کرده است!
▪️گویی خداوند از انسان انتظار فرمانبرداری داشته و اکنون که با عصیان او مواجه شده به خاطر این بی احترامی از دست انسان عصبانی است و قصد انتقام دارد!
▪️ انسان هم باید مثل یک موجود ترسوی ذلیل که با یک هیولای زورمند خشمگین مواجه شده، عجز و لابه و التماس کند تا از شر آسیبهای احتمالی او در امان بماند!
?آیا خدایی که جوشن کبیر معرفی می کند، اینگونه است؟
❤️یا خداوندی مهربان و بی نیاز است که نعمتهای او از سر فضل و بخشندگی است نه نیازی به کسی دارد و نه توقعی بابت بخشندگی اش؛
?نه فرمانبرداری انسان فایده ای برای خدا دارد و نه نافرمانی اش زیانی به او می رساند.
?همه اعمال و فرمانبرداری انسانها تنها به سود خود آنان و در جهت رشد و کمال آنهاست و خطاهای آنها تنها مانع رشد خود آنها خواهد شد!
?یادمان باشد شب قدر شب، شب عشق ورزی و الگوگیری و یادگیری ما از بزرگترین معلم آفرینش است که ما هم بتوانیم صفات خدایی پیدا کنیم!
۱۴۰۱/۲/۵
#آنچه_من_فهمیدم
@ensane_armani
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهشید ديانت خواه در 1401/02/05 ساعت 08:00:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |