سالهاست که قرآن فریاد می زند: تَعالَوْا إِلى‏ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ (آل عمران64)

اما …

بازهم عده ای تلاش می کنند به نام دین خود را ارباب بنامند و دیگران را خارجی!

وقتی دین قرار است گل سر سبد جهان آفرینش را به سر نیزه بفرستد همان بهتر که انسانهای آزاده جهان دامن خود را از آن پاک کنند و به جرم خروج از آن محاکمه شوند

و اینجاست که امام ترجیح می دهد به جای دعوت به دین مردم را به آزادگی دعوت کند و فریاد بزند: «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید»

امام ترجیح داد به خاطر خروج از چنین دینی محاکمه شود ترجیح داد نامش آزاده باشد تا مؤمن به دینی باشد که مرامش ظلم است و امیرش یزید.

و اکنون سالهاست که نام حسین(ع) آزادگان را به خود می کشد و دیگر برایش فرقی نمی کند که کشیش مسیحی باشد یا کرد سنی و یا عرب شیعی

و سالهاست که مهدی منتظر همین آزادگان است تا ظلمی را که سالهاست به نام دین و آزادی و حقوق بشر بر سر مردمان سایه افکنده با شعار عدالت درهم بشکند

به امید آن روز