دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟
یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:
قرآن که کتاب آسمانی ماست برنامه زندگانی ماست
وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.
اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.
اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)
پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟
یک ادعا:
دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!
پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.
اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!
برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان
اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .
اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.
33. لذتها و غصه های بزرگ(1)
چهارشنبه 95/11/27
یکی از ویژگیهای انسان کامل اینه که لذتها و غصه هاش خیلی بزرگه!
به خودمون نگاه کنیم:
اول که بچه بودیم با یه شکلات، یه یه بستنی یا یه اسباب بازی کلی خوشحال می شدیم!
و اگه یه بچه دیگه اسباب بازی رو ازمون می گرفت انگار همه دنیا رو گرفته بود!
بعد که بزرگتر شدیم خوشحالیمون نمرات مدرسه بود و کارت های تشویقی که می گرفتیم و جایزه هایی که توی صف یا کلاس بهمون می دادن!
بعداً قبولی توی کنکور و . . .
الان دیگه از اون چیزها لذت نمی بریم!
اما ممکنه خرید یه خونه یا یه ماشین یا یه پست جدید توی محل کار، یا اضافه شدن حقوق خیلی خوشحالمون کنه!
از اون طرف هم از دست دادن این چیزها برامون لطمه خیلی بزرگیه!
اما آدمهایی هم هستن که مثلاً گرفتن یه پست خیلی بالا هم براشون مثل اسباب بازیه!
و از دست دادنش مثل از دست دادن یه شکلات!
و همون طوری که ما وقتی بچه ها به خاطر شکستن اسباب بازیشون گریه می کنن بهشون می خندیم، آدمهای بزرگ هم وقتی ما به خاطر از دست دادن ماشین غصه می خوریم بهمون می خندن!
اما تفاوت ما با اون آدمهای بزرگ چیه؟
یکیش اینه که اونها آرامشون رو به هیچی وابسته نمی کنن!
یعنی هیچ وابستگی به هیچی ندارن!
به خاطر همینم این چیزها نمیتونه ناراحتشون کنه!
در نظر بگیرین اگه در اثر پاره شدن لباس من، روح و قلب من هم آسیب ببینه، در حقیقت لباس مالک منه، نه من مالک لباس!
یعنی این لباس منه که میتونه روی من تأثیر بذاره و تسلط داشته باشه!
اما اگه هیچ آسیبی به من وارد نکنه، می تونم ادعا کنم که من مالک لباس هستم!
@ensane_armani
32. عکس العملهای درست
سه شنبه 95/11/26
یکی از ویژگیهای انسان کامل درستی عکس العملهای اوست.
خیلی از ماها وقتی در مقابل حوادث عکس العمل نشون میدیم که یه نفعی یا ضرری بهمون برسه
البته در خیلی از موارد ادعا می کنیم که مثلاً اعتراض ما شخصی نیست ولی اگه درست فکر کنیم متوجه اشتباه خودمون میشیم.
در نظر بگیرین توی یه خیابون شلوغ داریم رانندگی می کنیم و به خاطر اینکه چندتا ماشین دوبله پارک کردن ترافیک درست شده.
اولش به خاطر ترافیک عصبانی شدیم اما به پلیس اعتراض می کنیم که چرا قانون رو درست اجرا نمیکنه و چرا اونهایی که دوبله پارک کردن جریمه نمی کنه!
بدنیست قبل از قضاوت یه کمی فکر کنیم:
آیا خود ما همه جا قانون رو رعایت می کنیم؟
آیا ما اگه جای پلیس بودیم واقعاً جریمه می کردیم یا طور دیگه ای تشخیص می دادیم؟
آیا اگه یه عابر پیاده بودیم و این بی قانونی برای ما مشکلی ایجاد نمی کرد بازهم فریاد می زدیم؟
انسانهای کامل در چنین مواردی اولاً چون اصلاً به فکر خودشون نیستن و منافع خودشون رو در نظر نمیگیرن، قضاوتشون شخصی و فردی نیست.
و ثانیاً چون عدالت طلبن و برای همه انسانها ارزش و احترام قائلن، سعی می کنن مصلحت همه رو در نظر بگیرن و اگه به نفع همه بود، اعتراض کنن.
این دوتا ویژگی باعث میشه که اونها دید وسیع تری داشته باشن و مثل ناظری باشن که از بالا به دنیا نگاه می کنه و همه چیز رو باهم می بینه!
ما هم بهتره تا از درستی و حق بودن قضاوتمون مطمئن نشدیم قضاوت نکنیم!
مسلماً قضاوت نکردن از قضاوت ناعادلانه بهتره!
@ensane_armani
31. صبر و تحمل
سه شنبه 95/11/26
یکی از ویژگیهای انسان کامل صبر و تحمل او در ناملایمات زندگی است.
خیلی از ماها وقتی یه چیزی خلاف میلمون پیش میاد اعصابمون خرد میشه
گاهی تو خودمون میریزیم و حرص می خوریم وگاهی هم عصبانیتمون رو سر کسی خالی می کنیم که اونو باعث این مشکل میدونیم.
مثلا فرض کنین یه مسافرت میخوایم بریم و به هر دلیلی مثلا دیر اومدن رفیقمون ، ترافیک راه، خراب شدن ماشین یا هرچیز دیگه پرواز رو از دست میدیم و اون مسافرت به هم میخوره.
خیلی از ماها عصبانی میشیم و به رفیقمون اعتراض می کنیم که اگه تو به موقع اومده بودی میرسیدیم.
اگه با اون رودواسی داشته باشیم به راننده و عوامل ترافیک شهر و خودرو سازی بد و بیراه میگیم و…
اما انسان آرام در چنین مواقعی اولا با حادثه کنار میاد و اونو می پذیره و ثانیا صبر میکنه ببینه آخر ماجرا چی میشه.
یعنی:
صبر میکنه تا بفهمه چرا این همه اتفاق دست به دست هم داد تا اون به پرواز نرسه و در بعضی از موارد هم متوجه میشه.
مثلاً متوجه میشه که اون هواپیما سقوط کرده و اون قرار بوده نجات پیدا کنه .
برای ما هم اگه توی زندگیمون دقت کنیم ازین مسائل پیش اومده اما یا متوجه نشدیم یا بعد از کلی حرص خوردن متوجه شدیم.
اما اگه یه کم صبر میکردیم اینقدر اذیت نمیشدیم .
شاید یکی از مفهومای صبر بر مصیبت هم همین باشه .
یعنی:
وقتی یه چیزی خلاف میلت پیش میاد در قضاوت عجله نکن صبر کن ببین بعدش چی میشه !
@ensane_armani
30. ویژگیهای انسان آرام- صداقت و سیاست
دوشنبه 95/11/25
یکی دیگه از ویژگیهای انسان کامل تعادل اون در میان صفات ظاهرا متضاده!
یعنی چی؟
خیلی از صفات هست که به نظر میرسه متضاده :
مثل صداقت و تدبیر یا به تعبیر عوامانه اش سیاست البته (نه کشورداری)
فکر می کنیم آدمی که صادق باشه، یا ساده باشه، خیلی زود گول میخوره، خیلی زود به همه اعتماد می کنه، خیلی راحت سرش کلاه میره و همه ازش سوء استفاده می کنن.
در حالی که صداقت واقعی اینجوری نیست. چون صداقت واقعی یعنی اینکه آدم همیشه و همه جا سعی کنه خودش رو همون جوری که هست نشون بده و هیچ وقت قصد ظاهرسازی و خودنمایی نداشته باشه.
اکثر ماها توی زندگیمون ناخودآگاه ازین خودنمایی ها انجام میدیم ولی متوجه نمیشیم.
پس برای اینکه بتونیم یه صادق کامل باشیم باید کاملاً مراقب انگیزه ها و رفتارهامون باشیم.
یعنی هرکاری که میخوایم انجام بدیم مواظب باشیم که اگه برای خودنمایی کار می کنیم، یا حرفی می زنیم که معتقدیم صادقانه نیست، جلو کار خودمون رو بگیریم.
خب نتیجه چنین تلاش و مراقبتی چی میشه؟
یکیش اینه که از خودمون یه آدم صادق و پاک می سازیم که مواظبه تک تک رفتارش صادقانه باشه.
اما نتیجه دیگه این تلاش اینه که آدم انواع و اقسام ترفندها و نمایشها رو یاد می گیره و ظاهرسازی های دیگران رو زودتر تشخیص میده!
شاید تا حالا برخورد کرده باشین با آدمهایی که لحن حرف زدن و کلماتشون داد میزنه که دارن خالی بندی می کنن و فیلم بازی میکنن!
در چنین شرایطی کسی که خودش بارها با این نمایش دادن در خودش مبارزه کرده، نمایش دیگران رو هم زود تشخیص میده!
یعنی برعکس اونی که مردم میگن، آدم صادق خیلی باهوش و زیرکه و به این زودی تحت تأثیر فریب مردم قرار نمیگیره و به طور خلاصه آدم هرچی صادق تر باشه، بی صداقتی های دیگران رو زود می فهمه و در نتیجه تبدیل میشه به یه آدمی که خودش کاملاً صادقه و هیچکس رو فریب نمیده اما درجه صداقت آدمها رو تشخیص میده و به هرکس به میزان مناسب اعتماد میکنه.
از اینجا می فهمیم که نه تنها صداقت و سیاست باهم تضاد نداره بلکه انسان کامل کسیه که صداقت و سیاست رو به طور کامل و در کنار هم داره.
@ensane_armani
29. استحکام بر باورها
دوشنبه 95/11/25
یکی دیگه از ویژگیهای انسان کامل، استحکام او و منفعل نشدن اوست،
اغلب ما آدمهاتوی شرایط مختلف کارهایی می کنیم که نمی خواستیم، یعنی از دستمون در میره .
مثلا یه جاهایی توی رودربایستی گیر می کنیم، یه جاهایی در اثر وعده و وعیدها تسلیم میشیم (یکیش رشوه است)
یه جاهایی در مقابل تهدیدها می ترسیم و عقب نشینی می کنیم، یه جاهایی تحت تأثیر احساسات و عواطف قرار می گیریم و کارهایی می کنیم که بعد پشیمون میشیم
یه جاهایی برای خودنمایی یه تصویری از خودمون نشون میدیم که بعدا ضایع میشیم چون معلوم میشه اونی که نشون دادیم نبودیم
و . . .
اما انسان کامل خیلی سفت و محکمه!
محاله که بتونی با وعده و تهدید تسلیمش کنی چون نه به چیزی وابستگی داره و نه چیزی برای از دست دادن!
هیچ وقت هم نمیخواد خودش رو غیر از اونی که هست نشون بده!
یه بزرگی می گفت:
کسی که برای باورهایش زندگی کند، هرگز دچار تناقض نمی شود.
و برای انسان کامل هیچ چیزی نمیتونه مانع عمل به باورهاش بشه.
ما هم میتونیم اینجوری زندگی کنیم به شرطی که باورهامون اونقدر با ارزش باشه که ارزش از دست دادن هرچی و گذشتن از هرچیزی رو داشته باشه!
@ensane_armani