یکی از ویژگیهای انسان کامل بی نیازی او از مردمه، چنین آدمی هیچ نیازی نداره که مردم بهش احترام بذارن، محبت کنن، یا قدر زحمات و محبتش رو بدونن، هیچ نیازی نداره که مردم در مقابلش فیلم بازی کنن، تظاهر کنن یا حتی دروغ بگن!

البته منظورم این نیست که مردم در مقابل چنین آدمی همیشه با صداقت رفتار می کنن بلکه منظورم اینه که اون آدم چنین نیازی نداره!

مثلاً فرض کنین:

یه نفر داره باهاتون حرف میزنه و شما حوصله حرفاشو ندارین، اما اگه بهش بگین خسته شدم، ناراحت میشه و بهش برمی خوره! پس مجبورین براش فیلم بازی کنین!

از یه نفر زیاد خوشتون نمیاد و خوشتون نمیاد به مهمونی دعوتش کنین، اما اگه دعوتش نکنین، پشت سرتون حرف میزنه، پس مجبورین زورکی هم که شده بهش احترام بذارین!

یا مثلاً بچه ای بدون اطلاع مادرش رفته خونه دوستش و بعد به مادرش به دروغ میگه کلاس اضافه داشتیم، چون اگه مامانش بفهمه دعواش می کنه!

و . . .

وقتی روحمون ناسالم و به تعبیر دیگه نا آرام باشه، مردم مجبورن در مقابل ما فیلم بازی کنن و یا دروغ بگن برای اینکه روح ضعیف و کوچک ما تحمل حقیقت و صداقت رو نداره و با کوچکترین چیزی که خلاف میلش باشه، به هم میریزه!

اما اگه سعی کنیم، تحملمون رو زیاد کنیم، مردم هم نیازی نمی بینن که فیلم بازی کنن یا حتی چیزی رو از ما پنهان کنن!

به تعبیر بهتر اگه میخوایم مردم به ما دروغ نگن، باید تحمل شنیدن راست رو داشته باشیم!

علاوه بر این انسانهای کامل به خاطر این رفتار، دوست و دشمن خودشون رو خیلی بهتر و زودتر تشخیص میدن!

چون اولاً فقط کسی بهشون محبت میکنه که حقیقتاً دوستشون داره و ثانیاً اونهایی که خوششون نمیاد می دونن از آسیب چنین آدمهایی در امانند و حتی اگه نیازی هم به اونها داشته باشن بدون ملاحظه انجام میشه!

چون چنین انسانهایی در کمک به دیگران و برطرف کردن نیاز مردم و حتی محبت به اونها هیچ تفاوتی بین دوست و دشمن قائل نمیشن و به همه محبت می کنن!

البته در بعضی موارد انسانهای خطاکار که در مقابل همه پنهان کاری می کنن در مقابل اونها هم خودشون رو مخفی می کنن اما معتقدم چنین آدمهایی معمولاً تظاهرات و تملقهای آدمها رو هم زودتر از بقیه تشخیص میدن!

پس برای نزدیک شدن به چنین آدمهایی بهتره که تحملمون رو زیاد کنیم و همیشه بخوایم توی زندگی واقعیتها رو ببینیم هرچند مطابق میلمون نباشه!

@ensane_armani