✍️وقتی خاطرات انقلاب را ورق می زنیم به سخنانی می رسیم که رهبر انقلاب در ۱۵ خرداد ۱۳۵۸ ایراد کرد:

▪️«از ۱۵ خرداد تا حالا که آمدیم، خون دادیم یعنی شما خون دادید، من که نشسته‌ام اینجا. من هم هیچ حقی ندارم. شما خون دادید. شماها به میدان رفتید؛ شماها مبارزه‌ کردید؛ ماها هیچ حقی نداریم. ما باید برای شما خدمت کنیم»

▪️شاید آن روز در آن فضای آرمانی اکثر مردم این حرفها را باور می کردند و اطمینان داشتند که آنچه که برایش زحمت کشیدند و خون دادند حاصل خواهد شد.

👈اما امروز:
آنها که قرار بود هیچ حقی نداشته باشند، همه حقوق را دارند و زاغه نشینان و پابرهنگانی که قرار بود صاحب حقوق باشند، همچنان زاغه نشین ماندند و …

⬅️و این سرنوشت بسیاری از انقلابهاست!

◾️مردم قیام می کنند، خون می دهند، تا کشتی انقلاب را از دریای طوفانی نجات دهند، اما وقتی کشتی از میان دریای طوفانی گذشت و بر ساحل نشست، دیگر به موتورمحرک نیازی ندارد!

◾️فرمانبرداران کم کم فرماندار می شوند و ناخداها جای خدا می نشینند؛ کشتی را به انواع تجهیزات نظامی و سربازان مجهز می کنند و ….

◾️و البته یادشان می رود که فرمانداران قبلی هم همین رویه را دارند و عمداً فراموش می کنند که آنان هم همین سرنوشت را خواهند داشت چرا که : الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم!

⬅️و این نتیجه ای است که تمرکز قدرت و ثروت در همه جای دنیا به دست خواهد داد!

۱۴۰۴/۳/۱۴

@ensane_armani