تا حالا فکر کردین چه چیزهایی آرامشمون رو به هم میزنه؟

مسلماً هرچیزی که خلاف میلمون باشه. گاهی در گذشته و گاهی در آینده.

گاهی برای اتفاقات گذشته غصه می خوریم که چرا فلان طوری که ما می خواستیم نشد.و گاهی نگران آینده ایم که مبادا اون طوری که دوست نداریم اتفاق بیفته.

یعنی به عبارتی دوست داریم همه چیز مطابق دلخواه ما تغییر کنه و توی اعمال و رفتارمون هم قصد داریم همه چیز رو مطابق دلخواهمون تغییر بدیم و وقتی موفق نمی شیم غصه می خوریم و اگه احتمال بدیم که ممکنه موفق نشیم، نگران و مضطرب می شیم.

البته بسته به اهمیت موضوع شدت نگرانی و غصه ما هم متفاوت میشه.

واقعاً به نظرتون زندگی اینجوری درسته؟

یعنی درسته که ما انتظار داشته باشیم همه چیز مطابق میل ما باشه؟

آیا این انتظار، انتظار درستیه؟ اگه واقعاً معتقدیم درست نیست پس می تونیم تغییرش بدیم و خودمون رو از غم و نگرانی نجات بدیم.

حالا یه لحظه تصور کنین:

اگه تصمیم بگیریم و نوع نگاهمون رو عوض کنیم خیلی چیزها عوض میشه!

یه مثال بزنم:

اوایل پاییز که کم کم هوا سرد میشه ما چیکار می کنیم؟ آروم آروم بخاریها رو روشن می کنیم لباس های گرم را در میاریم و خودمون رو برای سرمای پاییز و بعد هم زمستون آماده می کنیم.

تا حالا شده برای سرما نگران بشیم و اضطراب داشته باشیم؟ تا حالا شده غصه بخوریم که چرا هوا سرد میشه و چرا همیشه هوا بهاری نیست؟

برای اینکه باورمون شده که بعد از تابستون پاییز میاد و بعد از پاییز هم زمستون! هیچ کدوم هم مطابق میل ما نیست! اما به جای اینکه تلاش کنیم آب و هوا رو و شرایط محیط رو با میل خودمون هماهنگ کنیم، خودمون رو را با شرایط محیط هماهنگ می کنیم و سعی می کنیم از خطرهای احتمالی در امان بمونیم.

راستی تا حالا شده سعی کنیم فصل ها رو جابجا کنیم، زمستون رو از بین ببریم، یا یه کاری کنیم که لااقل برای ما هوا همیشه بهاری باشه؟

برای اینکه باورمون شده که اولاً ما کاری نمی تونیم انجام بدیم، ثانیاً چرخه طبیعت باید همین جوری باشه و اگه دستکاری بشه خراب میشه یعنی همین جوری برای ما مفیده و اگه غیر از این باشه آسیب می بینیم.

حالا اگه در مورد بقیه مسائل زندگی هم همین طور برخورد کنیم و بدونیم اگه نتونستیم خیلی چیزها رو تغییر بدیم، اونها رو بپذیریم و سعی کنیم خودمون رو با اون مطابق کنیم.

بدونیم خیلی از چیزها اگه اونجوری که ما میخوایم بشه به ضررمونه هرچند ممکنه الان ما متوجه آسیبش نباشیم.

در خیلی از موارد لازمه به خدا اعتماد کنیم و بدونیم که :

خدا بیش از همه حتی خودمون خیر و صلاح ما را می داند، می خواهد و می تواند ما را به آن برساند.

ممکنه در مورد بعضی چیزها این طوری فکر کردن خیلی سخت باشه و نتونه ما رو آروم کنه، اما مطمئن باشین اگه تمرین کنیم و به خدا اعتماد کنیم به مرور می تونیم آرامش لازم را بدست بیاریم حداقلش اینه که هرچی بیشتر تمرین کنیم بیشتر آرامش پیدا می کنیم.

البته این به اون معنی نیست که برای بدست آوردن خواسته هامون تلاش نکنیم بلکه معنیش اینه که وقتی موفق نشدیم یا احتمال بدیم که موفق نمی شیم نگران و غصه دار نشیم و مطمئن باشیم که هر اتفاقی که می افته به صلاحمونه و به خدا اعتماد مطلق داشته باشیم!

@ensane_armani