✍️آن روزها که نه کنکوری بود و نه دانشگاهی، دانشمندانی بودند که به شوق یادگیری و فهم دانش از این شهر به آن شهر سفر می کردند، از چنگ پادشاهان می گریختند تا مبادا علمشان دست مایه «قدرت» و «ثروت» قرار بگیرد؛

?اما امروز:
?سالهاست که نام کنکور و ورود به دانشگاه ذهن جامعه ما را پر کرده است:

?از تبلیغات شهری و تلویزیونی و کتب آموزشی، تا اشتغال و ازدواج و خدمت سربازی و . . .

?جوان امروز ما محصور قانون نانوشته ای است که می داند تا سد کنکور را رد نکند و حداقل دست مایه ای به نام «لیسانس» را دریافت نکند، نه از اشتغال خبری هست و نه ازدواج و لاجرم باید خود را به سرعت برای خدمت سربازی آماده کند❗️

?انگیزه های ورود به دانشگاه آنقدر زیاد و متنوع است که «طلب دانش» گاهی به آخرین پله آن هم نمی رسد و انگار دستیابی به «قدرت» و «ثروت» جزء اولین اهداف و انگیزه ها قرار می گیرد.

?گویی که تنها هدف دانشجو اشتغال است و دانشجویی لاجرم باید به اشتغال ختم شود

?حال فرقی نمی کند که مثلاً فارغ التحصیل کشاورزی پشت باجه بانک بنشیند و دانش آموخته حقوق راننده تاکسی باشد❗️

?و اینجاست که با وجود انبوه دانشگاه و دانشجو در سراسر کشور هنوز تعداد «دانش- جو»یان ما در اقلیتند❗️

?بسیار اندکند آنها که به راستی در طلب علم و دانش پا به دانشگاه می گذارند و حقیقتاً در طول دوران تحصیل خود «دانش - جو» باقی می مانند❗️

?به امید روزی که همه دانشجویان ما حقیقتاً «دانش - جو» باشند❗️

?روز دانشجو مبارک?

۹۸/۹/۱۵

@ensane_armani