بارها شده که حوصله مان سر رفته تلویزیون را روشن می کنیم تا یک برنامه سرگرم کننده،‌ جذاب یا مفید را تماشا کنیم و به اوقات فراغتمان را پر کنیم:
کانالها را یکی یکی رد می کنیم و وقتی به شبکه های آی فیلم،‌ تماشا، نمایش می رسیم متوقف می شویم و فیلمش را بررسی می کنیم. بعضی هامان هم که علاقیات خاصی داشته باشیم شبکه خبر، مستند یا ورزش را مرور می کنیم و . . .
اما یادتان می آيد در چنین مواقعی سخنرانی یک سخنران ناشناس توجه ما را جلب کرده باشد؟ خیلی به ندرت!
حتی وقتی هم روحیه دینی مان گل می کند و به دنبال سخنرانی می گردیم، باز هم اغلب سخنرانیها تکراری و کلیشه ای است مگر افراد خاص!
حالا خودتان را به جای نوجوانان و جوانان بگذارید که باید به زور سر کلاسهای دینی بنشینند، پای سخنرانیهای تکراری بنشینند و خمیازه بکشند و وقتی تحملشان تمام شد آرام آرام موبایلها را درآورند و خودشان را خیلی یواشکی مشغول کنند و . . .
چرا؟
برای ما هم شنیدن حرفهایی که بارها شنیده ایم و یا حرفهای جدیدی که هیچ نیازی به آنها احساس نمی کنیم، ملال آور است.
بعد هم گله می کنیم که چرا مساجد ما فقط از پیرزنها و پیرمردها پر می شود و جوانها را باید در کافی نت و کافی شاپ و سینما پیدا کرد!
تا به حال شده فکر کنیم: نیاز جوانان امروز چیست؟ و به جای بیان احکام و فلسفه حجاب سعی کنیم نیازهای حقیقی آنها را جواب دهیم؟
تا به حال شده که سعی کنیم با استفاده از دستورات دین عزیزمان و از میان صدها روایت خوانده نشده معصومینمان مشکل دختری را که در عشق پسر محبوبش شکست خورده است، حل کنیم یا اینکه فقط یاد گرفته ایم موعظه کنیم و گوش او را از واجب و حرام پر کنیم!
اگر دلسوز جوانان هستیم باید ابتدا نیازهای قلب و روح آنان را بشناسیم و بدانیم اگر پاسخ نیازهای خود را در دین پیدا کنند، هرگز آن را رها نخواهند کرد.
و ما شک نداریم که دین برای همه نیازهای ما پاسخ دارد فقط کافی است به جای تکرار حرفهای کلیشه ای کمی هم برای نیازهای بی جواب جوانان جستجو کنیم!