یکی از عوامل آرامش ما در زندگی مدیریت درست اضطرابها و نگرانیهاست. یکی از چیزهایی که آرامش ما رو به هم میزنه، نگرانی از واقعه ناخوشایندیه که احتمال داره در آینده برامون اتفاق بیفته و ما به خاطرش نگران میشیم.

گاهی وقتها این نگرانی تا حدی مفیده و باعث میشه براش برنامه ریزی کنیم و جلوی وقوع احتمالی اون رو بگیریم.

ولی خیلی وقتها این نگرانی در شرایطیه که ما هرکاری از دستمون براومده انجام دادیم و دیگه کاری نمی تونیم بکنیم فقط باعث میشه آرامشون از دست بره.

در چنین شرایطی برای حفظ آرامش می تونیم این کارها رو انجام بدیم:

بدترین شرایط ممکن را در نظر بگیریم و تصور کنیم که چنین اتفاقی افتاده بعد تلاش کنیم به مرور اون رو بپذیریم و خودمون رو برای تبعات احتمالیش آماده کنیم و روح و روان خودمون رو با اون شرایط وفق بدیم. اینجوری اگه بر فرض اون اتفاق ناخوشایند افتاد ما براش آماده ایم و اگه هم اتفاقات بهتری رخ داد خیلی بیشتر خوشحال میشیم.

مثلاً فرض کنید ترم آخر دانشگاهین و یکی از امتحانا رو خوب ندادین و نگران نتیجه اون هستین. شرایط هم طوریه که اون درس ترم آینده ارائه نمیشه و اگه پاس نشه، مجبورین به خاطر یک درس یک سال عقب بمونین! در حال حاضر هم غیر صبر کردن برای دیدن نمره، هیچ کار دیگه ای نمی تونین بکنین و اضطراب و نگرانی داره بیچاره تون میکنه!

کافیه در تصور، اون درس رو مردود فرض کنین و قبول کنین که یک سال دیرتر فارغ التحصیل میشین و سعی کنین نه تنها خودتون رو برای تبعاتش آماده کنین، بلکه حتی برای اون یک سال هم برنامه ریزی کنین!

اینجوری وقتی با نتیجه امتحان مواجه میشین، بدترین واقعه همونه که شما براش آماده شدین!

البته این روش هرچند در خیلی از موارد میتونه مفید باشه اما هرچی واقعه ناخوشایند, شدیدتر باشه، نیاز به تمرین و تلاش و کسب آمادگی بیشتری داره! مثلاً در مورد از دست دادن یه عزیز ممکنه هرکسی نتونه به راحتی خودش رو آرومه کنه. (ان شاءالله که برای هیچ کس چنین چیزی اتفاق نیفته!) اما بازم اگه یاد بگیریم روحمون رو توی چیزای کوچیک قوی کنیم به مرور برای مسائل بزرگتر هم راحت تر آماده میشیم.

یادمون باشه که هرچیزی ارزش به هم زدن آرامش ما رو نداره!

@ensane_armani