در دوره رنسانس آنچه که مورد هجوم قرار گرفت، حکومت دینی نبود بلکه خود دین بود و به بهانه توجه به انسان و آزادی او، روح الهی و حقیقت انسانی او لگدمال شد

و بعداً با رشد علم و تکنولوژی انسان به حیوانی ماشینیزه تبدیل شد که تکنولوژی برای رسیدن به خواسته های حیوانی اش به کار گرفت.

برای انسان له شده عصر رنسانس آنچه مهم بود آزادی بود و لذا هیچ حاکمیتی را تحمل نمی کرد جز اینکه به نوعی حاکمیت خودش بر خودش باشد.

و از اینجا بود که نظریه های جدید سیاسی به بازار آمد و آنچه در این میان گوشها را نوازش می داد نام به ظاهر زیبای دموکراسی بود که ویترین بسیار زیبایی داشت:

 مردم خودشان برای اداره کشور تصمیم بگیرند و از طریق رفراندوم افراد مورد نظر خود را انتخاب کنند و آنها امور کشور را بر اساس مصالح و خواست مردم اداره کنند!

اما آنچه در پشت پرده هنرنمایی می کرد هدف و مقصودی غیر از این داشت!