دین برنامه زندگی است یا برنامه مرگ؟
یادم می آید در دوران دبستان شعری درباره قرآن داشتیم که می گفت:
قرآن که کتاب آسمانی ماست برنامه زندگانی ماست
وقتی هم دین را در کتابها برایمان تعریف می کردند، آن را نوعی برنامه زندگی برای سعادت دنیا و آخرت بشر تعریف می کردند.
اما امروز دین ما در دنیای ما چه تأثیری دارد؟ چقدر از دین برای سعادت دنیایمان استفاده کرده ایم.
اکثر توصیه های معلمان دینی و مبلغان ما هم یا دعوت به بهشت است یا رهایی از جهنم یا امید ثواب! (یعنی همه برای بعد از مرگ!)
پس سهم دنیا چه می شود؟ قسمت «برنامه زندگی»اش کجاست؟
یک ادعا:
دین ما طوری برنامه ریزی شده است که اگر (بنابر فرض محال) زندگی در همین دنیا خلاصه شود و آخرت و بهشت و جهنمی وجود نداشته باشد، عمل کننده به دین و انسان دین دار، خوشبخت ترین و سعادتمند ترین و لذت بخش ترین زندگی را خواهد داشت!
پذیرفتن این ادعا از روی تعبد کار آسانی است.
اما باور قلبی و پذیرفتن عقلی اش چندان هم ساده نیست!
برای اینکه دین برای امثال ما خلاصه شده در چند کلمه خاص که به دلیل شدت استعمال برای خود ما هم خسته کننده شده، چه رسد که مستمعین و جوانان و نوجوانان
اگر به ما بگویند با شنیدن واژه «دین» و بدون فکر کردن، چند کلمه را که به ذهنتان خطور می کند، بنویسید، چه می نویسیم: نماز، حجاب و . . .
اما اگر از قالب این چند کلمه خاص بیرون بیاییم، و به مغز و حقیقت دین توجه کنیم، درمی یابیم که اغلب دستورات دین تأثیری شگفت انگیز در زندگی دنیای ما می گذارد و این نوشتار سعی دارد تا در آینده نزدیک برخی از آنها را در حد بضاعت و بر مبنای تجربه نویسنده بیان کند.
پاسداران و جانبازان نبرد سلامت
شنبه 99/01/09
پاسداران و جانبازان نبرد سلامت
✍️پاسداری از مرزها سخت است اما سخت تر از آن وقتی است که دشمنِ نادیده در دستگیره درها، دستهای مهربان بیماران و تک تک وسایل اتاقت کمین کرده است
▪️دشمنی که راه نفَست را هدف گرفته تا تو را از پای درآورد?
?اما بازهم تو همچنان می تازی و برای نجات جان بیماران در میان ویروس ها غوطه می خوری و گاه . . .?
▪️جانبازی این روزها گاه با یک عطسه و سرفه آغاز می شود و گاه تیر دشمن گلوی پاسدار را نشانه می رود و او را به شهادت می رساند
▪️شهادتی که حتی پس از پرواز او نیز جان عزیزانش را تهدید می کند
?و این داستان این روزهای کادر پزشکی ماست
?روز پاسدار و جانباز مبارک
۹۸/۱/۹
#کرونا
وحدتی برای همه
چهارشنبه 99/01/06
✍سالهاست که این کشور پر ماجرا، در هر حادثه و رویدادی دسته بندی های مخصوص خودش را داشته:
?گروهی هوادار انقلاب بودند و گروهی ضد انقلاب
?عده ای مخالف جنگ بودند و عده ای ستایشگر آن
?دسته ای طرفدار آبی بودند و دسته ای هوادار قرمز
?هر انتخابات و هر حادثه ای نیز مخالفان و موافقان خاص خودش را داشته و طبعاً میدانی بوده برای بحث و جدل و گاه نزاع و درگیری!
♦اما این بار شاید تنها مبارزه ای است که همه در یک جبهه اند!
?همه روزنامه ها و رسانه ها در صدد شکست ویروس اند
?همه هنرمندان، ورزشکاران، فرهنگیان، علما و روحانیون، سیاستمداران چپ و راست و میانه و حتی رادیوهای بیگانه و آمریکا و صهیونیست هم در صدد مقابله با این ویروس نادیدنی هستند!
?اما چرا؟
▪برای اینکه همه، صرف نظر از هر عقیده و دین و سلیقه و منفعتی، در درجه اول یک «جان» عزیز و دوست داشتنی دارند که حفظ آن مقدمه رسیدن به هر لذت و سعادت و منفعت است!
?و ای کاش آدمیان باور می کردند که غیر از «جان» هزاران باور و ارزش مشترک دیگر دارند که می توانند بر آن متحد شوند
?و باور می کردند که بسیاری از خودخواهی ها و منفعت طلبی هایشان ویروسهایی است که می تواند جبهه مقابل وحدت و همدلی آنان باشد
?به امید آن روز
۹۹/۱/۶
#کرونا
#درسهای_کرونایی
پند و اندرز
جمعه 99/01/01
✍️حتی یک ویروس بیرحم وحشی هم می تواند مایه پند و اندرز ما باشد
◾️می توانیم یاد بگیریم که:
▪️تا چیزی را باور نکنیم به آن عمل نمی کنیم
▪️تا عمل نکنیم باور ما به دیگران اثبات نخواهد شد و توصیه هایمان تأثیر گذار نخواهد بود
▪️حتی یک ویروس میکروسکوپی ضد انسانی می تواند مایه وحدت انسانها باهم باشد
▪️و هیچ فاصله فیزیکی نمی تواند دلهای متصل و مهربان را از یکدیگر جدا کند
▪️و . . .
۹۹/۱/۱
#درسهای_کرونایی
#کرونا
@ensane_armani
بهار همیشه می آید
جمعه 99/01/01
☀️برای خورشید فرقی نمی کند که تحسینش کنی یا سرزنش؛ در هرحال زمین را روشن می کند
?برای ماه هم تفاوتی ندارد که به خاطر تابشش از او سپاسگزاری بشود یا نشود
?اصولاً آنها که کل زندگی شان به دادن و بخشیدن می گذرد، نه منتظر تشکرند و نه نیازمند ستایش
?و بهار هم همین است
?بهار همیشه می آید
?چه با سفره هفت سین و لباس نو و دید و بازدید به استقبالش بروی و چه با ماسک و دستکش و الکل
?بهار می دانست که مثل همیشه پذیرایی نمی شود، مثل هرسال برایش روزشماری نمی کنیم
?می دانست که امسال مهمان ناخوانده دیگری داریم که همه هوش و حواسمان را گرفته و تنها روزشمار رفتن اوییم
?اما بازهم آمد
?آمد تا به ما بیاموزد که بعد از هر افتادن و پژمردن و خشکیدنی می شود برخاست و جوانه زد
❄️یادمان بدهد که همیشه زمستان ها رفتنی اند و بزرگ شدن ها ماندنی!
⬅️و یادمان بیاورد که بالاخره روزی خواهد آمد که درد و رنجی نباشد و هیچ ویروسی جرأت ورود به زندگی آدمیان را پیدا نکند
?به امید آن روز
?سال نو مبارک?
#نوروز
۹۹/۱/۱
شفا ازکجاست؟
چهارشنبه 98/12/28
✍قرنهاست که زیارتگاههای ما محل مراجعات عاشقان و مشتاقان و حاجتمندان است
?و قرنهاست که علمای ما تأکید و تبلیغ کرده اند که آنجا شفا خانه است و امام حلال مشکلات
?تا اینکه بازهم یک ویروس نادیدنی و میکروسکوپی توانست باب بسیاری از حرمهایی را که شاید سالها بسته نشده بود نیز ببندد، آن هم به دلیل ایجاد درد و بیماری!
?به ناگاه این سؤال ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول می کند:
?مگر آنجا شفاخانه نبود؟ مگر بیماران لاعلاج آنجا شفا نمی گرفتند؟
?همین تناقض باعث شده که باز پای شبهات و قضاوت های سطحی نگرانه را در فضای مجازی باز کند و حتی گروهی جدال را به فضای حقیقی هم بکشانند تا به قول خودشان شفاخانه را بار دیگر بگشایند❗
♦اما . . .
▪شاید ویروس مرموز #کرونا باعث شود که گذری به اعتقادات گذشته مان بیندازیم که واقعاً شفا از کجاست؟
?آیا شفا به دست امام است یا شفا در ساختمان ضریح؟
?مگر ادعا نمی کردیم که بت پرست نیستیم و غرضمان از زیارت ضریح و بوسیدن در و دیوار حرم، عشق به خود امام است نه علاقه به ساختمان؟
?پس چگونه باور کنیم که بسته شدن در ساختمان حرم اینگونه اعتقادات را زیر سؤال برده و عده ای را به جنگ و جدال کشانده است؟
?مگر ضریح و ساختمان یک وسیله نبود؟
?و آیا با بسته شدن دربهای حرم دستهای امام هم بسته می شود و دیگر قادر به شفا نخواهد بود؟ (معاذالله)
?و شاید وجود این ویروس باعث شود که اندکی در اعتقاداتمان تجدید نظر کنیم؛
?و ببینیم آیا عاشق و معتقد به امام هستیم یا عاشق ساختمان حرم؟
?و بدانیم که هیچ در بسته ای قادرنخواهد بود بین ما و امام فاصله ایجاد کند♥
#درسهای_کرونایی
#کرونا
۹۸/۱۲/۲۸
